De biscuspide-aortaklep is een aangeboren hartaandoening, die ontstaat wanneer de aortaklep 2 folders presenteert, in plaats van 3, zoals het hoort, een situatie die relatief vaak voorkomt, aangezien deze in ongeveer 1 tot 2% van de bevolking aanwezig is.
De bicuspide aortaklep mag geen symptomen of enige vorm van verandering veroorzaken, maar bij sommige mensen kan deze zich ontwikkelen met complicaties in de tijd, zoals aortastenose, aorta-insufficiëntie, aneurysma of infectieuze endocarditis, wat kan leiden tot duizeligheid, hartkloppingen of gebrek aan lucht, bijvoorbeeld.
Deze complicaties treden op omdat de bicuspide klep het meest wordt beïnvloed door de passage van de bloedstroom, wat tot verwonding kan leiden. Daarom is het belangrijk dat de behandeling wordt uitgevoerd zodra deze is vastgesteld, met begeleiding van de cardioloog, wat kan duiden op jaarlijkse onderzoeken, gebruik van medicijnen of een operatie voor klepvervanging.
Wat zijn de oorzaken
Iedereen kan worden geboren met de bicuspide aortaklep, omdat de exacte oorzaken nog niet zijn opgehelderd. Dit is een defect dat zelfs tijdens de ontwikkeling van het embryo in de baarmoeder van de moeder is ontstaan, waarbij de fusie van twee kleppen er één vormt. Dit komt waarschijnlijk door genetische oorzaken en sommige gevallen worden erfelijk overgebracht van ouders op kinderen.
Bovendien kan de bicuspide aortaklep afzonderlijk of in samenhang met andere cardiovasculaire misvormingen ontstaan, zoals aortische coarctatie en dilatatie, aortaboogonderbreking, interventriculair septumdefect, maritiem syndroom of Turner-syndroom.
Het hart bevat 4 kleppen die de bloedstroom regelen, zodat het hart naar zowel de longen als de rest van het lichaam kan pompen, zodat het in één richting volgt en niet in de tegenovergestelde richting terugkeert tijdens de hartslag, deze kleppen kunnen echter defecten vertonen tijdens de vorming van dit orgaan. Defecten in de kleppen zijn de hoofdoorzaken van hartgeruis, begrijpen wat het is, de oorzaken en hoe dit probleem te behandelen.
Hoe te identificeren
Een bicuspide aortaklep kan normaal functioneren, niet noodzakelijk evoluerend naar een ziekte, dus een groot deel van de mensen die deze verandering hebben, heeft geen symptomen. Meestal kan de arts in deze gevallen een verandering detecteren tijdens het routine-lichamelijk onderzoek, waarbij een karakteristieke geluidsstoot door de hele hartslag te horen is, de systolische uitklik-klik genoemd.
In ongeveer 1/3 van de gevallen is het echter mogelijk dat de bicuspidisklep veranderingen vertoont in de functie, meestal op volwassen leeftijd, die de bloedstroom verandert en symptomen kan veroorzaken zoals:
- vermoeidheid;
- Kortademigheid;
- duizeligheid;
- Palpiação;
- Flauwvallen.
Deze symptomen kunnen in meerdere of mindere mate voorkomen, afhankelijk van de ernst van de veroorzaakte verandering en de invloed ervan op het functioneren van het hart.
Om de diagnose van de bicuspide aortaklep te bevestigen, zal de cardioloog een echocardiogram aanvragen. Dit is een onderzoek waarmee zowel de vorm van de hartkleppen als het functioneren van het hart kunnen worden geïdentificeerd. Begrijp hoe het echocardiogram wordt uitgevoerd en wanneer het nodig is.
Mogelijke complicaties
De complicaties die een persoon met een bicuspide aortaklep kan presenteren zijn:
- Aortastenose;
- Aorta-insufficiëntie;
- Verwijdering of dissectie van de aorta;
- Infectieve endocarditis.
Hoewel ze in slechts enkele gevallen voorkomen, kunnen deze veranderingen optreden bij iedereen met deze aandoening, omdat de mechanische spanning tijdens het passeren van bloed groter is bij degenen met de bicuspide klep. De kans op complicaties is groter in de loop van de jaren, groter bij mensen ouder dan 40 jaar.
Hoe is de behandeling gedaan?
Over het algemeen kan een persoon met een bicuspide aortaklep een normaal leven leiden, omdat deze verandering meestal geen symptomen veroorzaakt en evenmin repercussies in de fysieke capaciteit van de persoon. In deze gevallen is een jaarlijkse follow-up met de cardioloog vereist, waarvoor een echocardiogram, thoraxröntgen-, ECG-, holter- en andere tests nodig zijn om veranderingen of verslechtering van de conditie, indien aanwezig, te identificeren.
Definitieve behandeling wordt uitgevoerd met chirurgie, procedures met dilatatie, kleine correcties of zelfs klepvervangingschirurgie kunnen worden geïndiceerd, waarvoor een rigoureuze analyse van de klepvorm, de veranderingen en de het functioneren van het hart, erg belangrijk om het type ideale operatie te bepalen, dat moet worden geïndividualiseerd, met een beoordeling van de risico's en ziekten die elke persoon heeft.
De klepvervanging kan worden uitgevoerd door een mechanische of biologische klep, die wordt aangegeven door de cardioloog en de hartchirurg. Het herstel van de operatie is vertraagd, wat een periode van ziekenhuisopname van ongeveer 1 tot 2 weken vereist, evenals rust en uitgebalanceerde voeding. Bekijk hoe herstel plaatsvindt na chirurgie van de aortaklepvervanging.
In sommige gevallen kan de arts ook het gebruik van medicijnen aangeven, zoals antihypertensiva, bètablokkers of ACE-remmers, of statines, bijvoorbeeld om de symptomen te verminderen of de verergering van het hart te vertragen. stoppen met roken, controle van de bloeddruk en cholesterol worden ook aanbevolen.
Daarnaast moeten mensen met de bicuspidalisklep mogelijk antibiotische profylaxe ondergaan met periodieke antibiotica om infectie door bacteriën die infectieuze endocarditis veroorzaken te voorkomen. Begrijp wat het is en hoe u endocarditis moet behandelen.
Is het mogelijk om fysieke activiteiten te beoefenen?
In de meeste gevallen kan een persoon met een bicuspide aortaklep fysieke activiteiten ondernemen en een normaal leven leiden, en er kunnen alleen beperkingen zijn in gevallen waarin de patiënt zich ontwikkelt met complicaties zoals dilatatie of vernauwing van de klep of veranderingen in de werking van het hart. .
Het is echter erg belangrijk dat een beoefenaar van lichamelijke oefening met deze verandering periodieke beoordelingen uitvoert met de cardioloog en echocardiogram-onderzoeken om de functionaliteit van de klep te volgen en of er enige evolutie is naar eventuele complicaties.
Bovendien kunnen sporters met hoge prestaties door hoge inspanningen het 'atletenhart' ontwikkelen, waarbij de persoon fysiologische adaptieve veranderingen van het hart vertoont, die de holte van de hartkamer en verdikking van de hartwand kunnen vergroten. Deze veranderingen treden meestal niet op tot hartziekten en zijn meestal omkeerbaar als de oefening wordt gestaakt. Er moet echter wel aandacht zijn voor deze veranderingen in periodieke evaluaties door de cardioloog.
