De vegetatieve toestand vindt plaats wanneer een persoon wakker is, maar zich niet bewust is en ook geen soort vrijwillige beweging heeft, waardoor hij niet in staat is om te begrijpen of om te gaan met wat er om hem heen gebeurt. Dus hoewel het gebruikelijk is voor de persoon in de vegetatieve staat om hun ogen te openen, is het meestal slechts een onvrijwillige reactie van het lichaam, niet gecontroleerd door hun eigen wil.
Deze aandoening ontstaat meestal als de hersenfunctie aanzienlijk afneemt, wat alleen voldoende is om onwillekeurige bewegingen te behouden, zoals ademhaling en hartslag. Dus hoewel externe prikkels, zoals geluiden, de hersenen blijven bereiken, kan de persoon ze niet interpreteren en daarom heeft hij helemaal geen reactie.
De vegetatieve toestand komt vaker voor bij mensen die uitgebreide hersenschade hebben geleden, zoals in meer ernstige gevallen van hoofdhobbels, hersentumor of beroerte, bijvoorbeeld.
Belangrijkste symptomen van vegetatieve toestand
Naast het gebrek aan bewustzijn en het onvermogen om in wisselwerking te staan met wat om hem heen is, kan de persoon in een vegetatieve toestand nog andere tekens vertonen zoals:
- Overdag de ogen openen en sluiten;
- Langzame bewegingen van de ogen;
- Kauwen of doorslikken, anders dan tijdens de maaltijd;
- Produceer kleine geluiden of gekreun;
- Trek je spieren aan als je een heel hard geluid hoort of als het pijn in de huid veroorzaakt;
- Productie van tranen.
Dit type beweging vindt plaats als gevolg van primitieve reacties van het menselijk lichaam, maar wordt vaak verward door vrijwillige bewegingen, vooral door familieleden van de getroffen persoon, wat ertoe kan leiden dat iemand gelooft dat hij zich bewust is en niet langer in de vegetatieve staat verkeert.
Wat is het verschil van de coma?
Het belangrijkste verschil tussen coma en de vegetatieve toestand is dat in de coma de persoon niet wakker lijkt te zijn en daarom geen opening van de ogen of onvrijwillige bewegingen zoals geeuwen, glimlachen of het produceren van kleine geluiden.
Meer informatie over coma en wat er in die periode met de persoon gebeurt.
Heeft de vegetatieve toestand een remedie?
In sommige gevallen heeft de vegetatieve toestand een remedie, vooral wanneer het minder dan een maand duurt en een omkeerbare oorzaak heeft, zoals bijvoorbeeld intoxicatie. Wanneer de vegetatieve toestand echter wordt veroorzaakt door hersenbeschadiging of zuurstofgebrek, kan genezing moeilijker en vaak onmogelijk zijn.
Artsen beschouwen genezing meestal als mogelijk als de vegetatieve toestand minder dan 1 maand duurt, als er geen trauma aan het hoofd is geweest of als het minder dan 12 maanden geleden is dat er een slag is opgetreden.
Als de vegetatieve toestand langer dan 6 maanden aanhoudt, wordt deze meestal beschouwd als een persistente of permanente vegetatieve toestand, en hoe langer hij doorgaat, hoe minder kans op genezing. Ook na 6 maanden, zelfs als de persoon herstelt, is het zeer waarschijnlijk dat hij ernstige gevolgen heeft, zoals moeilijkheden met spreken, lopen of begrijpen.
Belangrijkste oorzaken van vegetatieve toestand
De oorzaken van vegetatieve toestand zijn meestal gerelateerd aan verwondingen of veranderingen in het functioneren van de hersenen, dus kunnen omvatten:
- Sterke slagen naar het hoofd;
- Ongevallen of ernstige valpartijen;
- Hersenbloeding;
- Aneurysma of beroerte;
- Hersentumor.
Bovendien veranderen neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, ook de correcte werking van de hersenen en daarom kan het, hoewel het zeldzamer is, ook de basis zijn van de vegetatieve toestand.
Hoe is de behandeling gedaan?
Er is geen specifieke behandeling voor de vegetatieve toestand en daarom moet de behandeling altijd worden aangepast aan het soort symptomen dat elke persoon presenteert, alsook aan de oorzaken die de oorsprong waren van de vegetatieve toestand. Dus als er hersenbloedingen zijn, is het noodzakelijk om ze te stoppen, als er een vergiftiging is, is het nodig om het te bestrijden, bijvoorbeeld.
Daarnaast is het noodzakelijk om de persoon te vervangen in de vitale taken die hij niet kan doen, zoals eten, bevochtigen en baden, bijvoorbeeld. Dus moeten bijna alle patiënten in de vegetatieve toestand worden opgenomen in het ziekenhuis om direct in de ader te worden gevoerd en hun dagelijkse hygiëne te krijgen.
In sommige gevallen, vooral wanneer er een grote kans op herstel bestaat, kan de arts ook adviseren over passieve fysiotherapie waarbij een fysiotherapeut regelmatig de armen en benen van de patiënt beweegt om te voorkomen dat de spieren degraderen en onderhouden. de functionele gewrichten.
