Absence-aanvallen zijn een vorm van epileptische aanval die kan worden vastgesteld wanneer er plotseling bewustzijnsverlies optreedt en een vage blik, stilstaand en lijkt het alsof u de ruimte ongeveer 10 tot 30 seconden bekijkt.
Abake-aanvallen komen vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen, worden veroorzaakt door abnormale activiteit in de hersenen en kunnen worden gecontroleerd met anti-epileptica.
Afwezigheidscrises veroorzaken meestal geen fysieke schade en het kind stopt natuurlijk met crises in de puberteit, maar sommige kinderen kunnen de rest van hun leven de crisis hebben of andere aanvallen ontwikkelen.
Hoe de crisis van afwezigheid te identificeren
De afwezigheidscrisis kan worden vastgesteld wanneer het kind, gedurende ongeveer 10 tot 30 seconden:
- Hij verliest plotseling het bewustzijn en stopt met spreken, als hij sprak;
- Hij staat stil, zonder op de grond te vallen, met een lege blik, meestal naar boven gekeerd;
- Het reageert niet op wat er gezegd wordt en reageert ook niet op prikkels;
- Na de afwezigheidscrisis herstelt het kind en blijft het doen wat hij deed en kan het zich niet herinneren wat er is gebeurd .
Daarnaast kunnen andere symptomen van de afwezigheidscrisis aanwezig zijn, zoals knipperende of rollende ogen, lippen samenknijpen, kauwen of kleine bewegingen maken met het hoofd of de handen.
Afwezigheidscrises kunnen moeilijk te identificeren zijn omdat ze bijvoorbeeld verward kunnen worden met gebrek aan aandacht. Daarom is het vaak zo dat een van de eerste aanwijzingen die een ouder kan hebben dat het kind afwezigheidscrises heeft, is dat hij aandachtsproblemen op school heeft.
Wanneer naar de dokter te gaan
In het geval van symptomen van een verzuimcrisis is het belangrijk om een neuroloog te raadplegen om de diagnose te stellen aan de hand van een elektro-encefalogram, een onderzoek dat de elektrische activiteit van de hersenen evalueert. Tijdens het onderzoek kan de arts het kind vragen om heel snel te ademen, omdat dit een verzuimcrisis kan veroorzaken.
Het is erg belangrijk om het kind naar de dokter te brengen om de diagnose van verzuimcrisis te stellen, omdat het kind op school mogelijk leerproblemen heeft, gedragsproblemen of sociaal isolement ontwikkelt.
Hoe om te gaan met de verzuimcrisis
Behandeling van de verzuimcrisis wordt meestal gedaan met anti-epileptica, die helpen bij het voorkomen van aanvallen van afwezigheid.
Normaal gesproken, tot de leeftijd van 18, hebben verzuimcrisissen de neiging om op een natuurlijke manier te stoppen, maar het is mogelijk dat het kind de rest van zijn leven last van verzuim heeft of aanvallen ontwikkelt.