Nierinfectie of pyelonefritis komt overeen met een urineweginfectie waarbij de veroorzaker in staat is om de nieren te bereiken en ontstekingen te veroorzaken, leidend tot symptomen zoals nierkoliek, stinkende urine, koorts en pijn bij het urineren.
Nierinfectie kan worden veroorzaakt door infectie door bacteriën, zoals E. coli, bijvoorbeeld schimmels, voornamelijk van de Candida- soorten, en zelfs sommige virussen. Nierinfectie is meestal het gevolg van een blaasontsteking die lang duurt en zorgt ervoor dat de micro-organismen die de infectie veroorzaken zich opstapelen tot de nieren en ontstekingen veroorzaken. In het geval van een chronische nierinfectie kan naast de infectie door micro-organismen ook de aanwezigheid van laesies in de urineleiders of nierstenen de nierinfectie veroorzaken.
Nierinfectie moet worden gediagnosticeerd en behandeld zodra het wordt ontdekt om ernstig letsel aan de nieren te voorkomen of tot bloedvergiftiging te leiden, waarbij het micro-organisme de bloedbaan kan bereiken en naar verschillende delen van het lichaam kan gaan, waardoor een infectie kan optreden en zelfs tot de dood kan leiden . Begrijp septikemie.
Symptomen van nierinfectie
Symptomen van nierinfectie kunnen plotseling en intens optreden, binnen enkele dagen verdwijnen (acute nierinfectie), of vertonen geen tekenen en symptomen, en de infectie ontwikkelt zich na verloop van tijd en kan, indien onbehandeld, evolueren naar nierfalen (chronische nierinfectie).
De belangrijkste symptomen van een nierinfectie zijn:
- Nierkoliek;
- Sterke rugpijn;
- Moeilijkheden bij het urineren;
- Bereidheid om vaak en in kleine hoeveelheden te plassen;
- Pijn of brandend om te plassen;
- Urine met slechte geur;
- koorts;
- rillingen;
- misselijkheid;
- Braken.
Bij aanwezigheid van een van deze symptomen dient de persoon de uroloog of nefroloog te raadplegen, die de diagnose van de ziekte zal stellen door middel van de evaluatie van de symptomen. De arts moet ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren, zoals palpatie en lumbale uitstulping, en een urineonderzoek om de aanwezigheid van bloed of witte bloedcellen te controleren. Zie hoe de urinetest is gedaan.
Zwangerschap nierinfectie
Nierinfectie tijdens de zwangerschap komt vrij veel voor en is meestal een gevolg van een langdurige infectie in de blaas.
Tijdens de zwangerschap leiden verhoogde niveaus van hormonen, zoals progesteron, tot ontspanning van de urinewegen, waardoor bacteriën in de blaas terechtkomen, waar ze zich vermenigvuldigen en ontsteking van het orgaan veroorzaken. In gevallen waar de infectie niet effectief wordt gediagnosticeerd of behandeld, blijven micro-organismen zich vermenigvuldigen en beginnen ze te stijgen in de urinewegen, waardoor ze de nieren bereiken en ontstoken raken.
Behandeling van nierinfecties tijdens de zwangerschap kan worden gedaan met antibiotica zoals Amoxicilline, die de baby niet schaden. Leer hoe je een urineweginfectie tijdens de zwangerschap kunt genezen.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van nierinfectie hangt af van de oorzaak van de infectie en of deze acuut of chronisch is. In gevallen waar de infectie wordt veroorzaakt door bacteriën, bestaat de behandeling uit het gebruik van antibiotica, zoals Amoxicilline of Ciprofloxacine, gedurende ongeveer 10 tot 14 dagen. Sommige pijnstillers of ontstekingsremmers zijn ook geïndiceerd om pijn te verlichten.
De meest effectieve behandeling voor chronische nierinfecties is het elimineren van hun oorzaken. Sommige middelen tegen nierontsteking , zoals antibiotica, kunnen ook worden gebruikt om chronische nierinsufficiëntie te behandelen als er tekenen zijn van infectie door bacteriën.
Tijdens de behandeling van een nierinfectie is de inname van grote hoeveelheden water belangrijk om de genezing van de ziekte te vergemakkelijken.
