Hypercalciëmie is de overmaat calcium in het bloed en treedt op als de waarde van dit mineraal groter is dan 10, 5 mg / dl bij de bloedtest, die kan worden veroorzaakt door veranderingen in de bijschildklieren, tumoren, endocrinologische aandoeningen of door een onderpand van bepaalde medicijnen, bijvoorbeeld.
Deze verandering veroorzaakt meestal geen symptomen of veroorzaakt alleen milde symptomen zoals slechte eetlust en bewegingsziekte. Wanneer de calciumspiegels echter bovenmatig stijgen en boven 12 mg / dl blijven, kan dit symptomen veroorzaken zoals obstipatie, verhoogde urine, slaperigheid, vermoeidheid, hoofdpijn, aritmieën en zelfs coma.
De behandeling van hypercalciëmie varieert afhankelijk van de oorzaak en wordt als een noodsituatie beschouwd als deze symptomen veroorzaakt of de waarde van 13 mg / dl bereikt. Als een manier om de calciumspiegels te verlagen, kan uw arts aanbevelen serum in uw ader te gebruiken en geneesmiddelen zoals diuretica, calcitonine of bisfosfonaten.
Mogelijke symptomen
Hoewel calcium een zeer belangrijk mineraal is voor de gezondheid van de botten en voor de vitale processen van het lichaam, kan het, wanneer het in overmaat is, het functioneren van het organisme negatief beïnvloeden, met als gevolg:
- Hoofdpijn en overmatige vermoeidheid;
- Gevoel van constante dorst;
- Frequente drang om te plassen;
- Misselijkheid en braken;
- Verminderde eetlust;
- Veranderingen in nierfunctie en risico van vorming van stenen;
- Frequente krampen of spierspasmen;
- Hartritmestoornissen.
Bovendien kunnen mensen met hypercalciëmie ook symptomen hebben die gerelateerd zijn aan neurologische veranderingen zoals geheugenverlies, depressie, eenvoudige geïrriteerdheid of verwarring, bijvoorbeeld.
Belangrijkste oorzaken van hypercalciëmie
De hoofdoorzaak van teveel calcium in het lichaam is hyperparathyreoïdie, waarbij de kleine bijschildklieren, die zich achter de schildklier bevinden, meer dan een hormoon produceren dat de hoeveelheid calcium in het bloed reguleert. Meer informatie over hyperparathyreoïdie.
Andere oorzaken kunnen echter zijn:
- Chronische nierinsufficiëntie;
- Overtollige vitamine D, voornamelijk als gevolg van ziekten zoals sarcoïdose, tuberculose, coccidioidomycose of overconsumptie;
- Bijeffect van het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals lithium, bijvoorbeeld;
- Tumor in de botten, nieren of de darm in een vergevorderd stadium;
- Tumor in pancreaseilandjes;
- Multipel myeloom;
- Melk-alkalisyndroom, veroorzaakt door overmatige inname van calcium en het gebruik van antacida;
- De ziekte van Paget;
- Endocriene aandoeningen zoals thyrotoxicose, feochromocytoom en de ziekte van Addison.
Kwaadaardige hypercalciëmie ontstaat door de productie van een hormoon dat vergelijkbaar is met het parathyroïde hormoon door de cellen van een tumor, die ernstige hypercalciëmie veroorzaken en moeilijk te behandelen zijn. Een andere vorm van hypercalciëmie in gevallen van kanker gebeurt als gevolg van botlaesies veroorzaakt door botmetastasen.
Hoe de diagnose te bevestigen
De diagnose hypercalciëmie kan worden bevestigd door een bloedtest, waarbij totale calciumwaarden boven 10, 5 mg / dl of ionisch calcium boven 5, 3 mg / dl worden gedetecteerd, afhankelijk van het uitgevoerde laboratorium.
Na bevestiging van deze verandering dient de arts tests op te vragen om de oorzaak te achterhalen, waaronder de dosering van het door de bijschildklieren geproduceerde hormoon PTH, beeldvormende tests zoals tomografie of resonantie om het bestaan van kanker te onderzoeken, evenals evaluatie van vitamine D-spiegels, nierfunctie of de aanwezigheid van andere endocriene ziekten.
Hoe is de behandeling gedaan?
De behandeling van hypercalciëmie wordt meestal aangegeven door de endocrinoloog, hoofdzakelijk gedaan op basis van de oorzaak, waaronder het gebruik van geneesmiddelen om hormoonspiegels te reguleren, de uitwisseling van geneesmiddelen voor anderen die geen hypercalciëmie hebben als bijwerking of een operatie voor het staken van de behandeling. tumoren die mogelijk overmatig calcium veroorzaken als dit de oorzaak is.
De behandeling wordt niet dringend gedaan, behalve in gevallen waar symptomen worden veroorzaakt of waar bloedcalciumspiegels 13, 5 mg / dl bereiken, wat een groot risico voor de gezondheid oplevert.
Zo kan de arts hydratatie in de ader, lisdiuretica, zoals Furosemide, calcitonine of bisfosfonaten voorschrijven om de calciumspiegels te verminderen en veranderingen in het hartritme of letsel aan het zenuwstelsel te voorkomen.
Een operatie om hypercalciëmie te behandelen, wordt alleen gebruikt als de oorzaak van het probleem de storing van een van de bijschildklieren is, en het wordt aanbevolen om het te verwijderen.
