HTLV, ook wel humaan T-cel lymfotroop virus genoemd, is een virus van de Retroviridae- familie, dat in de meeste gevallen geen ziekte of symptomen veroorzaakt en daarom geen behandeling heeft maar preventie en follow-up door de arts .
Er zijn twee soorten HTLV, HTLV 1 en 2, die kunnen worden gedifferentieerd door een klein deel van hun structuur en de cellen die ze aanvallen, waarbij HTLV-1 CD4-achtige lymfocyten aanvalt, terwijl HTLV-2 valt CD8-achtige lymfocyten aan.
Dit virus kan van persoon tot persoon worden overgedragen via onbeschermde seks of door het delen van wegwerpmaterialen zoals naalden en spuiten.
Belangrijkste symptomen
De meeste mensen met HTLV-virus hebben geen symptomen, en dit virus is bijvoorbeeld te vinden bij routine-examens. Echter, hoewel niet frequent, hebben sommige mensen die zijn geïnfecteerd met HTLV-1-virus symptomen die variëren naargelang de ziekte die door het virus wordt veroorzaakt, en er kunnen neurologische of hematologische symptomen zijn, zoals:
- In het geval van tropische spastische paraparese treden symptomen veroorzaakt door HTLV-1 traag op, maar worden gekenmerkt door neurologische symptomen die bijvoorbeeld kunnen resulteren in moeite met lopen of beweging van ledematen, spierspasmen en evenwichtsproblemen.
- In het geval van T-celleukemie zijn de symptomen van HTLV-1-infectie hematologisch, de belangrijkste zijn hoge koorts, koud zweet, gewichtsverlies zonder een duidelijke oorzaak, bloedarmoede, het verschijnen van paarse vlekken op de huid en lage bloedplaatjesconcentratie, bijvoorbeeld.
Bovendien kan HTLV-1-virusinfectie worden geassocieerd met andere ziekten, zoals polyomyositis, polyartritis, uveïtis en dermatitis, bijvoorbeeld, afhankelijk van hoe het immuunsysteem van de persoon is en waar de infectie plaatsvindt. Het HTLV-2-virus is tot nu toe niet geassocieerd met welk type infectie dan ook, maar het kan symptomen veroorzaken die lijken op die veroorzaakt door het HTLV-1-virus.
Overdracht van dit virus gebeurt voornamelijk door onbeschermde geslachtsgemeenschap, maar kan ook gebeuren door bloedtransfusie, het delen van besmette producten, of van moeder op kind door borstvoeding of tijdens de bevalling. Mensen met een vroeg en actief seksueel leven, die seksueel overdraagbare ontstekingsziekten hebben overgedragen of die meerdere transfusies nodig hebben of uitvoeren, lopen dus een verhoogd risico om te worden geïnfecteerd of het HTLV-virus te verzenden.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor HTLV-virusinfectie is nog steeds niet goed vastgesteld vanwege de lage waarschijnlijkheid van het virus om ziekte en dientengevolge symptomen te veroorzaken. In het geval dat het HTLV-1-virus paraparese veroorzaakt, kan fysiotherapie worden aanbevolen om de mobiliteit van ledematen te handhaven en spierkracht te stimuleren, evenals medicijnen die spierspasmen regelen en pijn verlichten.
In het geval van T-celleukemie kan de aangegeven behandeling chemotherapie zijn gevolgd door bijvoorbeeld beenmergtransplantatie.
Aangezien er geen behandeling is, is het belangrijk dat mensen die zijn gediagnosticeerd met het HTLV-virus, periodiek worden gecontroleerd door middel van tests om de reproductiecapaciteit van het virus en de overdrachtskans te verifiëren.
Hoewel er geen gerichte behandeling is voor het HTLV-virus, is een snelle diagnose van de infectie belangrijk, zodat de behandeling snel wordt gestart, omdat de kansen op genezing toenemen als de behandeling op basis van de symptomen kan worden vastgesteld.
Hoe HTLV-infectie te voorkomen
De preventie van HTLV-infectie kan worden gedaan door het gebruik van condooms in seksuele relaties, de afwezigheid van het delen van wegwerpmaterialen zoals spuiten en naalden. Bovendien kan de persoon die het HTLV-virus draagt geen bloed of organen doneren en, als de vrouw drager is van het virus, is borstvoeding gecontra-indiceerd omdat het virus kan worden overgedragen op het kind. In dergelijke gevallen wordt het gebruik van zuigelingenvoeding aanbevolen.
Diagnose van HTLV
De diagnose van HTLV-virus wordt gemaakt door serologische en moleculaire middelen.De ELISA-test wordt gewoonlijk uitgevoerd en, indien dit het geval is, wordt de bevestiging uitgevoerd met de Western-blot-methode. Vals negatieve resultaten zijn zeldzaam omdat de methode die wordt gebruikt voor virusdetectie zeer gevoelig en specifiek is.
Om een diagnose te stellen van de aanwezigheid van dit virus in het lichaam, wordt meestal een klein bloedmonster van de persoon verzameld, dat naar het laboratorium wordt gestuurd, waar tests zullen worden uitgevoerd om antilichamen te identificeren die door het lichaam tegen dit virus zijn geproduceerd.
Zijn HTLV en HIV hetzelfde?
HTLV- en HIV-virussen, hoewel ze de witte cellen van het lichaam aanvallen, lymfocyten, zijn niet hetzelfde. Het HTLV-virus en HIV hebben met elkaar gemeen dat ze retrovirussen zijn en dezelfde vorm van overdracht hebben, hoewel het HTLV-virus niet in staat is om in HIV-virus te transformeren of AIDS te veroorzaken. Meer informatie over het HIV-virus.
