Doofheid of slechthorendheid is het gedeeltelijke of totale verlies van gehoor, waardoor het voor de beïnvloede persoon moeilijk is om te begrijpen en te communiceren. Het kan gebeuren door aangeboren oorzaken, wanneer de persoon met een tekortkoming wordt geboren, of gedurende het hele leven is verworven, door een genetische aanleg, trauma of ziekte die dit orgaan aantast.
De oorzaak bepaalt ook het type doofheid, dat is geclassificeerd als:
- Geleiding of transmissie doofheid : het gebeurt wanneer iets de doorgang van geluid naar het binnenoor blokkeert omdat het het buiten- of middenoor beïnvloedt voor gewoonlijk behandelbare of geneesbare oorzaken zoals het breken van het trommelvlies, wasophopingen, oorinfecties of tumoren, bijvoorbeeld. Meer informatie over dit type doofheid;
- Neurosensorische of perceptie doofheid : het is de meest voorkomende oorzaak, en ontstaat door verstoring van het binnenoor, en het geluid wordt niet verwerkt of overgedragen aan de hersenen als gevolg van oorzaken zoals degeneratie van de gehoorcellen naar leeftijd, blootstelling aan zeer hard geluid, circulatoire of metabolische ziekten zoals hoge bloeddruk of diabetes, tumoren of genetische ziekten, bijvoorbeeld.
Er is ook gemengde doofheid, die optreedt door de combinatie van de twee soorten doofheid, vanwege het compromis van zowel het midden- als het binnenoor.
Belangrijkste symptomen
Gehoorbeschadiging wordt gekenmerkt door een verminderd vermogen om geluiden op een gedeeltelijke manier waar te nemen, waarbij een bepaalde mate van gehoor nog steeds kan bestaan, of totaal. Dit gehoorverlies kan worden gemeten met behulp van een apparaat dat een audiometer wordt genoemd, die de gehoortemperaturen in decibel meet.
Zo kan doofheid worden ingedeeld in graden:
- Mild : wanneer het gehoorverlies maximaal 40 decibel is, voorkomt het het horen van een zwak of ver weg geluid. Het kan zijn dat de persoon moeite heeft een gesprek te begrijpen en vraagt om de zin vaak te herhalen, waarbij hij altijd afgeleid lijkt te zijn, maar het veroorzaakt meestal geen ernstige taalverandering;
- Matig : het is gehoorverlies tussen 40 en 70 decibel, waarbij alleen geluiden met een hoge intensiteit worden begrepen, waardoor communicatiestoornissen ontstaan, zoals taalvertraging en de behoefte aan liplezervaardigheden voor een beter begrip;
- Ernstig : veroorzaakt gehoorverlies tussen 70 en 90 decibel, wat het begrip van enkele harde geluiden en stemmen mogelijk maakt, waardoor visuele waarneming en liplezen belangrijk zijn voor begrip;
- Diep : het is de meest ernstige vorm, en gebeurt wanneer het gehoorverlies groter is dan 90 decibel, waardoor de communicatie en het begrip van de spraak wordt voorkomen.
In geval van symptomen die op het gehoorverlies wijzen, is het noodzakelijk om overleg te hebben met de KNO-arts, die, naast het audiometrie-onderzoek, de klinische beoordeling zal uitvoeren om te bepalen of het bilateraal of unilateraal is, wat de mogelijke oorzaken en de geschikte behandeling zijn. Weet waar het audiometrie-examen uit bestaat.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor doofheid hangt af van de oorzaak ervan, zoals reiniging of afvoer van het oor als er was of afscheiding is, of het uitvoeren van een operatie in het geval van geperforeerd trommelvlies of voor het corrigeren van bijvoorbeeld bepaalde misvorming.
Om het gehoor te herstellen, kan men echter gebruik maken van hoortoestellen of implantaten van elektronische apparaten. Meer informatie wanneer het nodig is om een hoortoestel en de hoofdtypen te gebruiken. Nadat het hoortoestel is aangegeven, is de logopedist de professional die verantwoordelijk is voor het begeleiden van het gebruik, het type apparaat, naast het aanpassen en begeleiden van het hoortoestel aan de gebruiker.
Daarnaast kunnen sommige patiënten ook profiteren van sommige vormen van revalidatie waaronder liplezen of gebarentaal die de kwaliteit van de communicatie en sociale interactie van deze mensen verbeteren.
Oorzaken van gehoorverlies
Enkele van de belangrijkste oorzaken van doofheid omvatten levenslange oorzaken van plotse of geleidelijke oorzaken, zoals:
- Was in het middenoor, in grote hoeveelheid;
- Aanwezigheid van vocht, zoals afscheidingen, in het middenoor;
- Aanwezigheid van een vreemd voorwerp in het oor, zoals rijstkorrel, bijvoorbeeld, vaak bij kinderen;
- Otosclerose, een ziekte waarbij de stijgbeugel, die een bot van het oor is, stopt met trillen en het geluid kan niet passeren;
- Acute of chronische otitis, aan de buitenkant of in het middenoor;
- Effect van sommige medicijnen zoals chemotherapie, lisdiuretica of aminoglycosiden;
- Overmatig geluid, langer dan 85 decibel voor lange periodes, zoals industriële machines, luide muziek, wapens of raketten, die schade toebrengen aan de geleidingszenuwen van het geluid;
- Cranioencephalic trauma of beroerte;
- Ziekten zoals multiple sclerose, lupus, de ziekte van Peget, meningitis, de ziekte van Ménière, hoge bloeddruk of diabetes;
- Syndromen zoals Alport of Usher;
-
Tumor in het oor of hersentumoren die het gehoor beïnvloeden.
Gevallen van aangeboren doofheid doen zich voor wanneer ze tijdens de zwangerschap worden overgedragen, als gevolg van alcohol- en drugsgebruik, ondervoeding van de moeder, ziekten zoals diabetes, of zelfs infecties die tijdens de zwangerschap ontstaan, zoals mazelen, rode hond of toxoplasmose. Lees meer over het identificeren van gehoorverlies bij: Hoe weet u of u gehoorverlies oploopt?