De schildklier is een klier aan de voorkant van de nek, die een uiterst belangrijke rol speelt bij het reguleren van het metabolisme en de balans van het lichaam, gerelateerd aan het functioneren van het hart, de hersenen, de lever en de nieren. Bovendien beïnvloedt de schildklier ook de groei, menstruatiecyclus, vruchtbaarheid, gewicht en emotionele toestand.
Deze effecten zijn mogelijk omdat de schildklier de hormonen T3 en T4 in de bloedbaan afscheidt en zich door het lichaam kan verspreiden. De schildklier wordt gecontroleerd door de hypofyse, een andere klier in de hersenen die op zijn beurt wordt gecontroleerd door een regio van de hersenen die de hypothalamus wordt genoemd, dus veranderingen in een van deze regio's kunnen leiden tot ziekten en symptomen van de schildklier, waaronder hypothyreoïdie, hyperthyreoïdie, thyroiditis of schildklierkanker, bijvoorbeeld.
Examens die kunnen duiden op veranderingen in de schildklier zijn T3, T4 en TSH in het bloed, evenals andere doseringen van antilichamen, echografie, scintigrafie of biopsie, die door de endocrinoloog kunnen worden aangevraagd om de reden voor de veranderingen te onderzoeken. Meer informatie over onderzoeken met schildklieronderzoek.
8 Gemeenschappelijke schildklieraandoeningen
Een schildklierdisfunctie kan optreden als gevolg van verschillende ziekten, en alleen de evaluatie van de arts kan ze onderscheiden en bevestigen, maar we noemen enkele van de meest voorkomende in de populatie. Leer hoe elk van hen zich manifesteert en zijn behandelingen.
1. Hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie
Hipo en hyperthyreoïdie zijn ziekten die worden veroorzaakt door veranderingen in de hormoonniveaus die worden uitgescheiden door de schildklier en kunnen bijvoorbeeld aangeboren, auto-immune, inflammatoire of secundaire oorzaken hebben voor andere ziekten of bijwerkingen van behandelingen.
Over het algemeen neemt bij hyperthyreoïdie de productie van T3- en T4-hormonen en een afname van TSH toe, terwijl bij hypothyreoïdie de T3 en T4 met TSH dalen, maar er kunnen variaties zijn afhankelijk van de oorzaak.
| Tekenen en symptomen van hyperthyreoïdie | Tekenen en symptomen van hypothyreoïdie |
| Verhoogde hartslag of hartkloppingen | Vermoeidheid, zwakte en ongesteldheid |
| Nervositeit, rusteloosheid, rusteloosheid | Langzaam, fysiek en mentaal |
| Slapeloosheid of slaapproblemen |
Moeilijkheden met concentreren en een slecht geheugen |
| Gewichtsverlies | Zwelling van het lichaam, overgewicht |
| Verhoogd gevoel van warmte, rode huid, roze gezicht | Droge en ruwe huid |
| Emotionele instabiliteit | constipatie |
| diarree | Koude intolerantie |
| Hete en vochtige huid | Seksuele impotentie |
| struma | Haaruitval |
| Tremor in het lichaam | koude sensatie |
Raadpleeg de symptomen die duiden op problemen met de schildklier om meer te weten te komen over de symptomen die op deze ziekten duiden.
2. Thyroiditis - Schildklierontsteking
Thyroiditis is een ontsteking van de schildklier, die kan ontstaan door verschillende oorzaken, waaronder virale infecties, zoals coxsackievirus, adenovirus en bof- en mazelenvirus, auto-immuniteit of vergiftiging door bepaalde geneesmiddelen, zoals amiodaron.
Schildklierontsteking kan zich acuut, subacuut of chronisch manifesteren, en de symptomen variëren van asymptomatische, nog ernstiger aandoeningen die schildklierpijn, moeite met slikken, koorts of koude rillingen veroorzaken, bijvoorbeeld, afhankelijk van de oorzaak. Begrijpen hoe schildklierontsteking en de belangrijkste oorzaken ervan optreden.
3. Hashimoto thyroiditis
Hashimoto's thyroïditis is een vorm van chronische auto-immune thyroïditis, die ontsteking, celbeschadiging en vervolgens schade aan de schildklierfunctie veroorzaakt, die mogelijk niet genoeg hormonen in de bloedbaan afscheidt.
Bij deze ziekte heeft de schildklier de neiging om groter te worden, waardoor struma wordt veroorzaakt en de symptomen van hypothyreoïdie of afwisselend perioden van hyper- en hypothyreoïdie kunnen aanwezig zijn. Het is een auto-immuunziekte die antilichamen produceert zoals anti-thyroperoxidase (anti-TPO), anti-thyroglobuline (anti-Tg), anti-TSH-receptor (anti-TSHr). Bekijk de behandeling door hier te klikken.
4. Postpartum thyroiditis
Postpartum thyroïditis is een van de vormen van auto-immune thyroïditis, die vrouwen tot 12 maanden na de geboorte treffen, en komt vaker voor bij mensen met type 1-diabetes of andere auto-immuunziekten.
Tijdens de zwangerschap wordt de vrouw blootgesteld aan de weefsels van de baby en om afstoting te voorkomen, ondergaat het immuunsysteem verschillende veranderingen en kan het de kans op het ontwikkelen van auto-immuunziekten vergroten. Deze verandering manifesteert zich meestal met symptomen van hypothyreoïdie, maar hoeft niet altijd te worden behandeld, omdat de schildklierfunctie binnen 6 tot 12 maanden weer normaal kan worden.
5. Struisvogel
Struma is vergroting van de schildklier. Er kunnen een aantal oorzaken zijn, waaronder een gebrek aan jodium, een ontsteking van de schildklier als gevolg van auto-immuunziekten of de vorming van schildklierknobbeltjes, en kan symptomen veroorzaken zoals een beklemd gevoel in de keel, slikproblemen, heesheid, hoesten en, in gevallen moeilijker om te ademen.
De behandeling varieert afhankelijk van de oorzaak en kan bestaan uit jodium, geneesmiddelen voor hyper- of hypothyreoïdie of, in gevallen van knobbeltjes en cysten, tot schildklieroperaties. Meer informatie over wat struma is, hoe te identificeren en te behandelen.
6. Ziekte van Graves
De ziekte van Graves is een vorm van hyperthyreoïdie door auto-immuunziekten Naast de symptomen van hyperthyreoïdie kan de ziekte van Graves vergrote thyroïden, zoute ogen (teruglopende oogleden) en geharde rode plaques onder de huid hebben (myxoedeem).
De behandeling wordt uitgevoerd door de schildklierhormoonspiegels onder controle te houden met geneesmiddelen zoals Propylthiouracil of Methimazol, of met radioactief jodium. Bekijk hier meer informatie over de symptomen en de behandeling van deze ziekte.
7. Schildkliernodus
De oorzaak van het verschijnen van een cyste of knobbel in de schildklier wordt niet altijd ontdekt. Er zijn verschillende soorten knobbeltjes in de schildklier, en gelukkig zijn de meeste van hen goedaardig en kunnen verschijnen door een knobbel in de voorkant van de nek, die geen pijn veroorzaakt, maar kan worden gezien wanneer de persoon voedsel inslikt, bijvoorbeeld.
Het kan worden geïdentificeerd door palpatie en door onderzoeken zoals echografie, tomografie en schildklierscintigrafie, en soms kan de arts vragen om een biopsie om het type te kennen en of het goedaardig of kwaadaardig is. Meestal wordt alleen nodule-monitoring gedaan, behalve wanneer de persoon symptomen heeft, wanneer er een risico is op schildklierkanker of wanneer de knobbel van uiterlijk verandert of meer dan 1 cm groeit. Bekijk meer details door hier te klikken.
8. Schildklierkanker
Het is de kwaadaardige schildkliertumor en als deze wordt ontdekt, moet men tests uitvoeren, zoals scintigrafie van het hele lichaam, om te zien of andere delen van het lichaam zijn aangetast. De behandeling wordt uitgevoerd met verwijdering van de schildklier door een operatie en er kan behoefte zijn aan andere complementaire therapieën, zoals het gebruik van radioactief jodium bijvoorbeeld. In gevallen van meer ernstige en agressieve tumoren kan men ook gebruik maken van radiotherapie. Zie 7 symptomen die kunnen duiden op schildklierkanker.
Bekijk ook de volgende video en weet welk dieet je moet doen tijdens de behandeling van schildklierkanker:
