Aidsoverdracht kan plaatsvinden tijdens zwangerschap, bevalling of borstvoeding, dus wat de HIV-positieve zwangere vrouw moet doen om besmetting van de baby te voorkomen, is het nemen van de medicijnen voorgeschreven door de arts, het leveren van een keizersnede en het niet geven van borstvoeding aan de baby.
Hier is wat nuttige informatie over prenatale zorg en bevalling voor vrouwen met hiv.
Hoe is de zwangere vrouw met HIV prenataal?
De prenatale zorg voor zwangere vrouwen met HIV + is iets anders en vereist meer zorg. Naast de tests die meestal tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd, kan uw arts het volgende bestellen:
- CD4-celtelling (elk trimester)
- Virale belasting (elk kwartaal)
- Lever- en nierfunctie (maandelijks)
- Hemogram (maandelijks)
Deze tests zijn belangrijk omdat ze helpen bij de evaluatie, enscenering en indicatie van het antiretrovirale regime en kunnen worden uitgevoerd in doorverwijzingscentra voor de behandeling van AIDS. Bij patiënten met HIV vóór de zwangerschap moeten deze tests naar behoefte worden uitgevoerd.
Alle invasieve procedures zoals vruchtwaterpunctie en biopsie van de chorionvillus zijn gecontra-indiceerd omdat ze het risico op infectie van de baby verhogen en daarom zijn bij gevallen van vermoedelijke foetale misvorming, echografie en bloedtesten het meest geïndiceerd.
De vaccins die kunnen worden gegeven aan HIV + zwangere vrouwen zijn:
- Tetanus en difterievaccin;
- Hepatitis A- en B-vaccin;
- Griepvaccin;
- Vaccin tegen waterpokken.
Virale drievoudige vaccin is gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap en gele koorts is niet geïndiceerd, hoewel het kan worden toegediend in het laatste trimester in geval van extreme behoefte.
Behandeling voor AIDS tijdens de zwangerschap
Als de moeder nog steeds geen hiv-medicijnen gebruikt, moet ze beginnen met het nemen van 14 tot 28 weken dracht met de inname van 3 orale middelen. Het medicijn dat het meest wordt gebruikt voor de behandeling van AIDS tijdens de zwangerschap is AZT, waardoor het risico op infectie van de baby afneemt.
Wanneer een vrouw een hoge viral load en een laag aantal CD4-cellen heeft, moet de behandeling na de bevalling niet worden voortgezet om te voorkomen dat de vrouw ernstige infecties krijgt zoals pneumonie, meningitis of tuberculose.
Bijwerkingen
Bijwerkingen veroorzaakt door AIDS-medicatie bij vrouwen tijdens de zwangerschap zijn onder meer verminderde rode bloedcellen, ernstige bloedarmoede en leverfalen. Bovendien kan er een verhoogd risico zijn op insulineresistentie, misselijkheid, buikpijn, slapeloosheid, hoofdpijn en andere symptomen die aan de arts gemeld moeten worden, zodat het antiretrovirale regime kan worden gecontroleerd omdat in sommige gevallen het nodig kan zijn om de combinatie van medicijnen.
Blijkbaar hebben de medicijnen geen negatieve invloed op baby's, hoewel er meldingen zijn van een laag geboortegewicht of vroeggeboorte, maar dit kan niet in verband worden gebracht met het gebruik van de medicijnen door de moeder.
Hoe is bezorgen?
De bevalling van de zwangere vrouw met aids moet een keizersnede zijn bij 38 weken zwangerschap, zodat AZT minstens 4 uur vóór de geboorte van de baby in de ader van de baby kan lopen, waardoor de kans op verticale transmissie van HIV naar de foetus kleiner wordt.
Na de bevalling van de zwangere vrouw met aids, moet de baby gedurende 6 weken AZT gebruiken en het geven van borstvoeding is gecontra-indiceerd en er moet een formule met melkpoeder worden gebruikt.
Hoe weet je of je baby HIV heeft
Om te weten of de baby is geïnfecteerd met het HIV-virus, moeten drie bloedtesten worden uitgevoerd. De eerste moet worden gedaan tussen 14 en 21 dagen van het leven, de tweede tussen de 1e en 2e maand van het leven en de derde tussen de 4e en 6e maand.
De diagnose AIDS in de baby wordt bevestigd wanneer er 2 bloedtesten zijn die positief op HIV testen. Kijk wat de hiv-symptomen in de baby kunnen zijn en ook hoe u voor de baby moet zorgen met hiv.
AIDS-medicijnen worden gratis verstrekt door de SUS, evenals de melkformules voor de pasgeborene.
