Achalasie is een slokdarmziekte die wordt gekenmerkt door de afwezigheid van spiersamentrekkingen (peristaltische bewegingen) die voedsel in de maag duwen en door vernauwing van de slokdarmsfincter.
Deze ziekte komt meestal voor in de leeftijd tussen 20 en 40 en verloopt geleidelijk over de jaren.
De achalasie wordt veroorzaakt door een verandering in het zenuwstelsel, die de werking van de zenuwen rondom de slokdarm verstoort en de spieren innerveert.
Personen met Achalasie hebben meer kans op slokdarmkanker:
Symptomen van Achalasie
Moeite met het doorslikken van vaste stoffen en vloeistoffen, pijn op de borst, maagreflux, nachtelijke hoest, longabcessen, vergroting en luchtweginfecties en aspiratiepneumonie.
Diagnose van achalasie
De diagnose van achalasie kan worden gedaan door middel van röntgenfoto's van de slokdarm, waarmee kan worden nagegaan of er sprake is van dilatatie van de slokdarm. Een ander examen dat de diagnose bevestigt is de oesofagoscopie, waardoor de camera de vergroting van de slokdarm kan zien.
Het nemen van een biopsie is belangrijk om te controleren of de symptomen verband houden met kanker of andere ziekten.
Behandeling voor achalasie
De behandeling van achalasie heeft tot doel de sfincter van de slokdarm te verwijden, zodat het de doorgang van voedsel naar de maag toestaat.
Technieken zoals het vullen van een ballon in de sluitspier, permanente uitbreiding van de spierbundels en het gebruik van nitroglycerine- en calciumblokkers vóór de maaltijd, die helpen de sluitspier te ontspannen en de symptomen te verminderen.
De operatie die in deze behandeling wordt gebruikt, bestaat uit het snijden van de spiervezels van de sluitspier en ondanks de bijwerkingen is aangetoond dat dit de meest effectieve techniek is bij de behandeling van achalasie.
