Geslachtsdysforie bestaat uit een afstand tussen het geslacht waarmee de persoon is geboren en zijn genderidentiteit, dat wil zeggen de persoon die is geboren met een mannelijk geslacht, maar een innerlijk gevoel heeft als vrouw en omgekeerd. Bovendien kan de persoon met geslachtsdysforie ook het gevoel hebben dat hij noch mannelijk noch vrouwelijk is, dat het een combinatie van beide is, of dat hun geslachtsidentiteit verandert.
Mensen met geslachtsdysforie voelen zich dus gevangen in een lichaam dat zij niet als het hunne beschouwen, en dat gevoelens van angst, lijden, angst, prikkelbaarheid of zelfs depressie vertoont.
De behandeling bestaat uit het uitvoeren van psychotherapie, hormonale therapie en, in extremere gevallen, een operatie voor geslachtsverandering.
Wat zijn de symptomen
Geslachtsdysforie ontwikkelt zich meestal rond de leeftijd van 2, maar sommige mensen herkennen mogelijk alleen gevoelens van geslachtsdysforie als ze volwassen zijn.
1. Symptomen bij kinderen
Kinderen met geslachtsdysforie hebben over het algemeen de volgende symptomen:
- Ze willen kleding dragen die is gemaakt voor kinderen van het andere geslacht;
- Teimam behoort tot het andere geslacht;
- Beweren dat ze van het andere geslacht zijn in verschillende situaties;
- Ze spelen graag met speelgoed en games die horen bij het andere geslacht;
- Ze tonen negatieve gevoelens over hun geslachtsdelen;
- Ze vermijden grapjes met andere kinderen van hun eigen geslacht;
- Heb liever speelkameraden van het andere geslacht;
Bovendien kunnen kinderen ook de grappen van het andere geslacht vermijden, of als het kind vrouwelijk is, kan ze gaan plassen of in bed liggen als ze een jongen is.
2. Symptomen bij volwassenen
Sommige mensen met geslachtsdysforie herkennen dit probleem alleen wanneer ze volwassen zijn en kunnen beginnen met vrouwenkleding, en pas dan beseffen dat ze genderdystrofie hebben, maar niet moeten worden verward met travestie. Bij travestie ervaren mannen gewoonlijk seksuele opwinding door het dragen van kleding van het andere geslacht, wat niet betekent dat ze een innerlijk gevoel hebben dat ze tot dat geslacht behoren.
Bovendien kunnen sommige mensen met geslachtsdysforie trouwen, of een activiteit uitoefenen die kenmerkend is voor hun eigen geslacht, om dergelijke gevoelens te maskeren en gevoelens van het willen behoren tot een ander geslacht te ontkennen.
Mensen die alleen genderdysforie herkennen op volwassen leeftijd kunnen ook symptomen van depressie en zelfmoordgedrag ontwikkelen, en angstgevoelens omdat ze bang zijn dat ze niet door familie en vrienden worden geaccepteerd.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Wanneer dit probleem wordt vermoed, moet men naar een psycholoog gaan om een op symptomen gebaseerde beoordeling te maken, die gewoonlijk pas op 6-jarige leeftijd plaatsvindt.
De diagnose wordt bevestigd in gevallen waarin mensen zich zes maanden of langer gevoeld hebben dat hun geslachtsorganen niet compatibel zijn met hun genderidentiteit, een afkeer hebben van hun anatomie, extreme angst voelen, de wil en motivatie verliezen om de taken van de dag, met het verlangen om zich te ontdoen van de geslachtskenmerken die in de puberteit beginnen te verschijnen en die geloven dat ze van het andere geslacht zijn.
Wat te doen om met dysforie om te gaan
Volwassenen met geslachtsdysforie die geen angst hebben en die erin slagen om hun dagelijkse leven zonder pijn te lijden hebben meestal geen behandeling nodig. Als dit probleem echter veel leed veroorzaakt bij de persoon, zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden, zoals psychotherapie of hormoontherapie, en in meer ernstige gevallen, een operatie voor geslachtsverandering, die onomkeerbaar is.
1. Psychotherapie
Psychotherapie bestaat uit een reeks sessies, begeleid door een psycholoog of psychiater, waarbij het niet de bedoeling is om iemands gevoelens over iemands genderidentiteit te veranderen, maar om het leed dat wordt veroorzaakt door de angstgevoelens aan te pakken in een lichaam dat niet van u is of zich niet geaccepteerd voelt door de samenleving.
2. Hormoontherapie
Hormoontherapie bestaat uit een op remedie gebaseerde therapie met hormonen die de secundaire geslachtskenmerken wijzigen. Bij mannen is de gebruikte remedie een vrouwelijk hormoon, oestrogeen, dat de borstgroei veroorzaakt, de grootte van de penis vermindert en het onvermogen om een erectie te behouden.
In het geval van vrouwen is het gebruikte hormoon testosteron, dat de groei van meer lichaamsbeharing veroorzaakt, waaronder de baard, verandering van de vetverdeling in het lichaam, stemverandering, die ernstiger is en veranderingen in lichaamsgeur.
3. Geslachtsveranderende chirurgie
De geslachtsverandering-operatie wordt uitgevoerd met het doel om de fysieke kenmerken en de geslachtsorganen van de persoon met geslachtsdysforie aan te passen, zodat de persoon het lichaam kan hebben waarmee hij zich comfortabel voelt. Deze operatie kan bij beide geslachten worden uitgevoerd en bestaat uit de constructie van nieuwe genitaliën en de verwijdering van andere organen.
Naast chirurgie moeten ook hormonale behandelingen en psychologische counseling vooraf worden gedaan om te bevestigen dat de nieuwe fysieke identiteit geschikt is voor de persoon. Leer hoe en waar deze operatie wordt uitgevoerd.
Transseksualiteit is de meest extreme vorm van geslachtsdysforie, het meest biologisch mannelijke, die zich identificeert met het vrouwelijk geslacht, die gevoelens van walging ontwikkelen met betrekking tot hun geslachtsorganen.
