Er zijn meestal geen vroege symptomen van baarmoederhalskanker, waarbij de meeste gevallen worden vastgesteld tijdens het uitstrijkje of alleen in de latere stadia van kanker. Dus, naast het kennen van de symptomen van baarmoederhalskanker, is het belangrijkste om frequente bezoeken te brengen aan de gynaecoloog om het uitstrijkje uit te voeren en een vroege behandeling te beginnen, indien aangegeven.
Wanneer het echter symptomen veroorzaakt, kan baarmoederhalskanker tekens veroorzaken zoals:
- Vaginale bloeding zonder duidelijke oorzaak en buiten de menstruatie;
- Gewijzigde vaginale afscheiding, met slechte geur of bruine kleur, bijvoorbeeld;
- Constante abdominale of bekkenpijn, die kan verergeren bij gebruik van het toilet of bij intiem contact;
- Gevoel van druk in de bodem van de buik;
- Bereidheid om vaker te plassen, zelfs 's nachts;
- Snel gewichtsverlies zonder dieet.
Zelfs in de meest ernstige gevallen waarin de vrouw baarmoederhalskanker heeft opgelopen, kunnen de symptomen andere symptomen omvatten zoals overmatige vermoeidheid, pijn en zwelling in de benen, evenals onvrijwillig verlies van urine of feces.
Deze tekenen en symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door andere problemen zoals candidiasis of vaginale infectie en zijn mogelijk niet gerelateerd aan kanker. Het is raadzaam om uw gynaecoloog te raadplegen om de juiste diagnose te stellen. Bekijk 7 tekens die kunnen wijzen op andere problemen in de baarmoeder.
Wat te doen in geval van verdenking
Wanneer meer dan één van deze symptomen optreedt, is het raadzaam om naar de gynaecoloog te gaan voor diagnostische tests zoals pap-uitstrijkjes of colposcopie met biopsie van het baarmoederkoek en om te evalueren of er kankercellen zijn. Meer informatie over hoe deze examens zijn voltooid.
Het uitstrijkje moet elk jaar gedurende 3 opeenvolgende jaren worden uitgevoerd. Als er geen verandering is, moet het onderzoek slechts om de drie jaar worden uitgevoerd.
Wie loopt een verhoogd risico op kanker
Baarmoederkanker komt vaker voor bij vrouwen met:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia of gonorroe;
- HPV-infectie;
- Meerdere sekspartners.
Bovendien hebben vrouwen die gedurende vele jaren orale anticonceptiva gebruiken ook een hoger risico op kanker, en hoe langer het gebruik, hoe groter het risico op kanker.
Begrijpen hoe een HPV-infectie het risico op baarmoederhalskanker kan vergroten.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor baarmoederkanker kan bijna altijd worden gedaan met conization, brachytherapie of radiotherapie, maar als deze benaderingen niet voldoende zijn om de ziekte te genezen en als een vrouw niet langer kinderen wil, kan een operatie worden uitgevoerd om de ziekte te verwijderen. baarmoeder, het voorkomen van de verslechtering van de ziekte.
Kijk wat er gebeurt na een baarmoederontwenningsoperatie.
