Het belangrijkste gevolg van ondervoeding is de vermindering van de fysieke groei en de lagere intellectuele prestaties bij kinderen. Dit komt omdat de extreme dunheid uiteindelijk de hoogte vermindert die het kind kan bereiken in de volwassenheid, en het belemmert hun leren, geheugen en redeneren.
Ondervoeding treedt op als gevolg van een chronisch gebrek aan calorieën en voedingsstoffen in het lichaam, die het gevolg kunnen zijn van ofwel de afwezigheid van voedsel of het onvermogen om goed te eten, zoals in het geval van ernstige ziekten zoals kanker.
De belangrijkste gevolgen zijn dus:
- Ernstig gewichtsverlies;
- Slechte groei;
- Lage immuniteit, waardoor het uiterlijk van ziekten wordt bevorderd;
- bloedarmoede;
- Moeilijkheden met wondgenezing;
- Breekbare huid, haar en nagels;
- Meer zichtbare rimpels;
- Intestinale storing;
- Vertraging in intellectuele ontwikkeling bij kinderen;
- Onvruchtbaarheid.
Bovendien kan in de ernstigste gevallen ondervoeding leiden tot de dood.
Risicogroepen
De belangrijkste groep die risico loopt op ondervoeding zijn baby's, vooral wanneer de moeder het kind onvoldoende borstvoeding geeft of wanneer de baby de melk niet op de juiste manier consumeert voor haar leeftijd, en kinderen tot 5 jaar oud, in welk stadium het hangt volledig af van de zorg van volwassenen om zichzelf te voeden.
Bovendien lopen ouderen en mensen met anorexia of andere ernstige ziekten, zoals kanker en hartfalen, meer kans om ondervoed te raken omdat ze gewoonlijk niet de benodigde hoeveelheid voedsel per dag kunnen consumeren.
Hoe te behandelen
De behandeling van ondervoeding gebeurt met de arts en voedingsdeskundige en varieert naargelang de oorzaak van het probleem, omdat niet altijd de oplossing is om gewoon meer te eten. In het geval van mensen met anorexia, bijvoorbeeld, had ook medische en psychologische monitoring nodig om de eetstoornis die de magerheid veroorzaakt op te lossen.
In gevallen van kanker en andere ernstige ziekten kan het nodig zijn om voedingssupplementen of alternatieve voedingsopties te gebruiken, zoals het gebruik van een nasogastrische sonde of parenterale voeding, die alleen in het ziekenhuis wordt gedaan. Meer informatie over ondervoeding.
