Pulmonaire oppervlakteactieve stof is een vloeistof die door het lichaam wordt aangemaakt en die de functie heeft om de uitwisseling van ademhalingsgassen in de longen te vergemakkelijken. De werking ervan maakt het mogelijk dat de longblaasjes, kleine zakjes die verantwoordelijk zijn voor de gasuitwisseling, geopend worden tijdens het ademen door een spanning, wat de invoer van zuurstof in de bloedcirculatie vergemakkelijkt.
Zeer premature pasgeborenen hebben mogelijk nog niet voldoende productie van pulmonaire surfactans om een efficiënte ademhaling te garanderen en kunnen daarom infanterieel ademnoodsyndroom ontwikkelen, wat ernstige ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt.
Gelukkig is er een medicijn dat de exogene oppervlakteactieve stof is, die de natuurlijke substantie van het lichaam nabootst en de ademhaling van de baby helpt totdat deze zichzelf kan produceren. Dit geneesmiddel kan binnen het eerste uur na de geboorte van de baby worden toegediend, voor een sneller resultaat, via een directe buis in de longen.
Wat veroorzaakt een tekort aan surfactant
De oppervlakteactieve stof wordt geproduceerd na het rijpen van de longen van de baby, nog steeds in de baarmoeder van de moeder, na ongeveer 28 weken. Daarom kunnen te vroeg geboren baby's die vóór deze tijd zijn geboren, nog steeds niet voldoende productie van deze stof hebben, waardoor het respiratoir distress-syndroom bij kinderen ontstaat.
Deze ziekte, ook bekend als het hyaline-membraonsyndroom of het respiratoir distress-syndroom, veroorzaakt kortademigheid, snelle ademhaling, piepende ademhaling en blauwachtige lippen en vingers, die zelfs dodelijk kunnen zijn.
In deze gevallen kan de kinderarts de dosis van een exogene oppervlakteactieve stof voor de pasgeborene aangeven, die natuurlijk kan zijn, aan dieren kan worden onttrokken of aan synthetische stoffen kan zijn, wat de functie van de in de longen geproduceerde oppervlakteactieve stof kan vervangen en voldoende ademhaling mogelijk maakt. Meer informatie over symptomen en hoe het respiratoire distress-syndroom bij kinderen te behandelen.
Functies van oppervlakteactieve stof
De belangrijkste functie van de pulmonale surfactant is het vormen van een filmlaag die een adequate opening van de longblaasjes mogelijk maakt en de ademhaling mogelijk maakt:
- Onderhoud van de opening van de longblaasjes;
- Afname van de kracht die nodig is voor longuitzetting;
- Stabilisatie van de grootte van de alveoli.
Op deze manier zijn de longen altijd actief en in staat om de gasuitwisselingen op de juiste manier uit te voeren.