Hydrotherapie, ook bekend als aquatische fysiotherapie of aquatherapie, is een therapeutische activiteit die bestaat uit het uitvoeren van oefeningen in een zwembad met verwarmd water, rond de 34ºC, om het herstel van gewonde sporters of patiënten met artritis te versnellen.
Over het algemeen wordt hydrotherapie gedaan door een fysiotherapeut en wordt op grote schaal gebruikt door zwangere vrouwen en ouderen omdat het helpt bij de behandeling van:
- Artritis, artrose of reuma;
- Orthopedische problemen, zoals fracturen of hernia's;
- Spierblessures;
- Gewrichtspijn;
- Zwelling in de benen;
- Ademhalingsproblemen;
- Neurologische problemen.
Hydrotherapie voor zwangere vrouwen moet worden aangegeven door de verloskundige en wordt normaal gesproken gebruikt om de bloedcirculatie te verbeteren, zwelling van de benen te verminderen en pijn in de rug, voeten en knieën te verminderen, bijvoorbeeld. Leer andere manieren om ongemak tijdens de late zwangerschap te verlichten.
Wat zijn de voordelen?
Bij hydrotherapie is het vanwege de eigenschappen van water mogelijk om de belasting van het lichaamsgewicht op gewrichten en botten te verminderen, terwijl het uithoudingsvermogen wordt behouden, waardoor spiergroei mogelijk wordt, maar zonder letsel aan andere delen van het lichaam. Bovendien maakt verwarmd water spierontspanning en pijnverlichting mogelijk.
Hydrotherapie helpt bij het verminderen van houdingsproblemen en geeft een gevoel van welzijn, versterkt het lichaamsbeeld van het individu en verhoogt het zelfrespect. Daarnaast draagt het ook bij tot:
- Spierversterking;
- Verlichting van spier- of gewrichtspijn;
- Verbetering van balans en motorische coördinatie;
- Bevordering van spierontspanning;
- Verminderde slaapstoornissen;
- Verminderde stress en angst;
- Verhoogde gezamenlijke amplituden;
Daarnaast draagt hydrotherapie ook bij aan een verbetering van het cardiorespiratoire systeem, evenals wateraerobics, waarbij de uitgevoerde oefeningen intensiever zijn. Leer om hydromassage te onderscheiden van hydrotherapie.
Hydrotherapie Oefeningen
Er zijn verschillende technieken en therapeutische oefeningen in het water voor hydrotherapie, die vergezeld moeten worden door een fysiotherapeut, zoals:
1. Slechte ragaz
Deze techniek wordt gebruikt om de spieren te versterken en te heropvoeden en om het rekken van de romp te bevorderen. Meestal staat de therapeut op en gebruikt de patiënt floaters in de nek, het bekken en, indien nodig, de enkel en pols.
Deze methode wordt meestal gebruikt bij mensen met centrale zenuwstelselschade, orthopedische stoornissen of mensen met een verminderde bewegingsuitslag, zwakte, pijn of lage rugpijn.
2. Integrale aquatische ontspanning
Deze techniek gebruikt de eigenschappen van verwarmd water, tussen 33º en 35ºC, met ontspannende effecten in het autonome zenuwstelsel. Tijdens de oefening worden rotatie en verlenging van de romp bevorderd, met ritmische en herhaalde bewegingen, waardoor de visuele, auditieve en sensoriële stimuli worden verminderd.
Deze techniek is meestal geïndiceerd voor mensen met orthopedische problemen na wervelkolomchirurgie, lage rugpijn, RSI, en werkgerelateerde beroepsziekten, en voor mensen met een verminderd bereik of bewegingspijn of mensen met neurologische problemen.
3. Watsu
Watsu wordt ook uitgevoerd in een poel van warm water, bij ongeveer 35ºC, door middel van specifieke technieken waarbij bewegingen, aanrakingen en rekoefeningen worden uitgevoerd, waarbij punten van fysieke en mentale spanningen worden ontgrendeld. In deze sessies worden specifieke oefeningen uitgevoerd die rekening houden met de ademhaling en de positie van de persoon.
Deze methode is geïndiceerd voor gevallen van fysieke en mentale stress, angst, angst, slapeloosheid, spierpijn, migraine, gebrek aan aanleg, depressie, acute en chronische stress, zwangere vrouwen, mensen met emotionele blokkades, onder anderen.
4. Halliwick
Ook wel een 10-punts programma genoemd, het is een proces waarbij de patiënt werkt aan ademhaling, balans en controle van bewegingen, waardoor motorisch leren en functionele onafhankelijkheid worden verbeterd, waardoor de persoon meer geneigd is om bewegingen en activiteiten moeilijk te initiëren en uit te voeren. ze op de grond uitgevoerd.
Deze methode wordt uitgevoerd met vrijwillige bewegingen van de persoon, zelfs als ze geen mobiliteit hebben.
