Calcitonine is een hormoon geproduceerd in de schildklier, waarvan de functie is om de hoeveelheid calcium die in de bloedbaan circuleert te beheersen, door effecten zoals het voorkomen van de reabsorptie van calcium uit de botten, vermindering van de absorptie van calcium door de darmen en toename van de uitscheiding door de nieren.
De belangrijkste indicatie voor het onderzoek van calcitonine is de detectie van een type schildklierkanker genaamd medullair carcinoom van de schildklier, dat als een tumormarker voor deze ziekte wordt beschouwd, omdat het belangrijke verhogingen veroorzaakt door hormonen. De evaluatie van de aanwezigheid van hyperplasie van de schildklier C-cel is ook een andere frequente indicatie, hoewel dit hormoon ook in andere situaties kan zijn verhoogd, zoals in long- of borstkanker, bijvoorbeeld.
Als geneesmiddel kan het gebruik van calcitonine geïndiceerd zijn voor de behandeling van ziekten zoals osteoporose, overmaat calcium in het bloed, de ziekte van Paget of reflexdystrofie. Als u meer wilt weten over het medicijn calcitonine, kijk dan wat calcitonine is en wat de functie ervan is.
Waar is het voor
De calcitoninetest kan worden besteld om:
- Onderzoek naar de aanwezigheid van medullair schildkliercarcinoom;
- Onderzoek naar hyperplasie van C-cellen, waarbij schildkliercellen calcitonine produceren;
- Evaluatie van familieleden van patiënten met medullair schildkliercarcinoom voor vroege tumordetectie;
- Observatie van de respons op de behandeling van medullair schildkliercarcinoom;
- Opvolging van kanker na onttrekking van de schildklier, aangezien verwacht wordt dat de waarden laag zullen zijn in geval van genezing.
Hoewel dit de belangrijkste indicaties zijn, moet er rekening mee worden gehouden dat calcitonine ook kan worden verhoogd in andere aandoeningen, zoals andere kankers zoals leukemie, longkanker, pancreas, borstkanker of prostaatkanker in de aanwezigheid van chronische nierziekte, tijdens een bacteriële infectie, hypergastrinemie of als gevolg van hypercalciëmie door hyperparathyroïdie of andere aandoeningen.
Hoe is het examen gedaan?
De dosering van calcitonine wordt uitgevoerd in het laboratorium, op verzoek van de arts, waar een bloedmonster wordt verzameld om zijn basale niveaus te verkrijgen.
Calcitoninewaarden worden beïnvloed door een aantal aandoeningen, waaronder het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals Omeprazol of corticosteroïden, leeftijd, zwangerschap, roken en alcoholisme, dus een manier om de test betrouwbaarder te maken, is door het uitvoeren van calciuminfusie of pentagastrin-test, die geen krachtige stimulatoren zijn voor de secretie van calcitonine.
Calcitonine-stimulatietest met calciuminfusie is het meest beschikbaar en wordt 's ochtends in vastende toestand uitgevoerd. Calcium wordt geïnjecteerd in de ader op 0, 2, 5 en 10 minuten na infusie om te beoordelen of het groeipatroon als normaal wordt beschouwd of niet.
Hoe het testresultaat te evalueren
De standaard referentiewaarden van Calcitonine kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium dat de test uitvoert. Het kan als normale waarde worden beschouwd die lager is dan 8, 4 pg / ml bij de mens en 5 pg / ml bij de vrouw. Na stimulatie met calcium kan het worden beschouwd als een normale waarde die lager is dan 30 pg / ml en positief bij meer dan 100 pg / ml. Tussen 30 en 99 pg / dl wordt de test als onbepaald beschouwd, en verdere tests moeten worden uitgevoerd om de ziekte te bevestigen.
