De gezwollen of verwijde nier, ook wel hydronefrose genoemd, treedt meestal op als er een obstructie is in de ureter, een kanaal dat urine van de nieren naar de blaas transporteert. Dat wil zeggen, wanneer er obstructie in de urineleider is, blijft de urine in de nieren achter, waardoor ze gezwollen blijven. Naast obstructie kunnen urineweginfecties ook de nier verwijden. Begrijp meer over hydronefrose.
De symptomen van gezwollen nier variëren afhankelijk van de oorzaak, de duur en de locatie van de obstructie. Het meest voorkomende symptoom is pijn in de lumbale, ook wel pijn in de nieren genoemd, die in de lies kan uitstralen wanneer de oorzaak obstructie is door bijvoorbeeld steen in de nier. Andere symptomen zijn:
- koorts;
- rillingen;
- Pijn en problemen bij het urineren;
- Lage rug of nierpijn;
- Verminderd urinevolume;
- Urine met helder rood bloed of roze urine;
- Misselijkheid en braken;
- Verlies van eetlust.
In aanwezigheid van deze symptomen en in geval van verdenking van gezwollen nier, kan men een pijnstiller zoals Paracetamol van 1000 mg nemen en onmiddellijk naar het ziekenhuis gaan. De behandeling wordt bepaald aan de hand van de oorzaak. Indien onbehandeld, kan gezwollen nier leiden tot permanente nierschade, verhoogd risico op infectie en bloedingen.
Voornaamste oorzaken
Meestal gebeurt de gezwollen nier door obstructies in de nieren en kan dit te wijten zijn aan:
- Aanwezigheid van tumoren;
- Nier- of urethorsteen;
- Uitbreiding van de prostaat in het geval van mannen;
- Aanwezigheid van stolsels;
- constipatie;
- Misvorming van het renale systeem.
Urineweginfecties kunnen de nieren ook doen opzwellen, omdat ze de urinefunctie nadelig kunnen beïnvloeden.
Het is gebruikelijk tijdens de zwangerschap dat de nier van de vrouw gezwollen wordt. Dit komt omdat de groei van de foetus in de baarmoeder het urinewegstelsel kan beïnvloeden en zo de doorgang van urine kan voorkomen, die zich uiteindelijk in de nieren verzamelt.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van de gezwollen nier wordt gesteld door de nefroloog, die meestal beeldvormingstesten aanvraagt, zoals echografie, computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming.
De arts kan ook een cauterisatie van de blaas uitvoeren, wat een procedure is waarbij een dunne buis door de urethra wordt ingebracht om de urine af te voeren. Als te veel urine kan worden afgetapt, is de nier opgezwollen.
Behandeling voor gezwollen nier
De behandeling van gezwollen nier is afhankelijk van de oorzaak, maar het kan worden gedaan met medicijnen die zijn voorgeschreven door de nefroloog of chirurgie en die essentieel zijn om de opgehoopte urine in de nier en het gebruik van een blaaskatheter te verwijderen.
Meestal wordt de behandeling uitgevoerd met het gebruik van antibiotica, zoals amoxicilline of ciprofloxacine, om urineweginfecties te behandelen of te voorkomen.
