Retinale mapping, ook wel fundus-onderzoek of funduscopie genoemd, is een onderzoek waarbij de oogarts de zenuwen, bloedvaten en het weefsel van het oog kan observeren die verantwoordelijk zijn voor het vastleggen van de beelden, en veranderingen kan detecteren en indicatie van de behandeling kan geven. . De toewijzing wordt dus aangegeven om wijzigingen te identificeren die worden veroorzaakt door:
- Oogziekten zoals glaucoom, netvliesloslating, tumor, ontsteking, gebrek aan bloedstroom of drugsintoxicatie, bijvoorbeeld;
- Systemische ziekten die oogbeschadiging veroorzaken, door het veranderen van de zenuwen en vaten van de ogen, zoals diabetes, arteriële hypertensie, reumatische aandoeningen, neurologische ziekten of bloedziekten;
Daarnaast kan retinatiekartering ook worden geïndiceerd bij te vroeg geboren kinderen van 32 weken of minder of met een gewicht van 1500 g of minder, omdat in deze gevallen retinopathie van prematuriteit kan voorkomen, een ziekte die veranderingen in de bloedvaten veroorzaakt. het bloed van de baby. Het ontbreken van een adequate behandeling kan leiden tot onherstelbare schade aan de oculaire ontwikkeling van het kind en in sommige gevallen ook aan blindheid. Begrijpen wat er in deze gevallen kan worden gedaan bij de behandeling van retinopathie van prematuren.
Hoe het is gedaan
Het in kaart brengen van het netvlies is een eenvoudig onderzoek gedaan in overleg met de oogarts, die geen letsel veroorzaakt of pijn veroorzaakt. Voor de realisatie wordt een apparaat met de naam oftalmoscoop gebruikt dat zich op een afstand van ongeveer 15 cm bevindt en een lichtstraal in de oogbodem projecteert, zodat de arts het beeld van de regio kan waarnemen.
Met deze waarneming kan de oogarts eventuele veranderingen vaststellen en, indien nodig, vragen om meer tests, zoals tomografie, of zelfs behandelingen aangeven, zoals geneesmiddelen om ontstekingen te behandelen of een operatie om netvliesloslating te herpositioneren, bijvoorbeeld.
Om het examen uit te voeren, kan de arts ook aangeven dat de pupil verwij derd is, gemaakt met oogdruppels die ook in het consult zijn toegepast, kort voor het onderzoek, dus het wordt aanbevolen om een begeleider te hebben om te helpen bij de terugkeer naar huis. Het wordt ook afgeraden om harde contactlenzen te gebruiken op de dag van het onderzoek, omdat dit het resultaat kan veranderen.
Zie ook andere oftalmologische onderzoeken kunnen worden gedaan om complicaties van het gezichtsvermogen te voorkomen.
Examenprijs
Het in kaart brengen van het netvlies gebeurt kosteloos door de SUS, indien aangegeven, maar het kan ook in privéklinieken worden gedaan, voor een prijs die kan variëren tussen 100 en 250 reais, die zeer variabel is in functie van de locatie en de kliniek waar de onderzoek is gedaan.
Indien aangegeven
Het fundusonderzoek moet in de volgende gevallen worden uitgevoerd:
- Wanneer het zicht wordt verminderd, en de reden is niet het ontbreken van een geschikte bril;
- 50-plussers, aangezien vanaf deze leeftijd het vaker voorkomt om retinale aandoeningen te ontwikkelen;
- Dragers van ziekten die schade aan het netvlies kunnen veroorzaken, zoals hypertensieve, diabetische of reumatologische aandoeningen;
- Mensen met bijziendheid, omdat het een situatie is waarin het netvlies fragieler wordt en de voorkeur geeft aan laesies die, wanneer ze niet worden behandeld, kunnen leiden tot loslaten van het netvlies;
- Bij het gebruik van medicijnen die beschouwd worden als giftig voor het netvlies, zoals Chloroquine, Chlorpromazine, Tamoxifen of Isotretinoin, bijvoorbeeld;
- In de pre-operatieve periode van oculaire operaties, zoals refractie of cataractoperaties;
- Familie- of persoonlijke geschiedenis van netvliesloslating;
- Na trauma of oogletsel;
- Telkens wanneer tijdens de algemene raadpleging een klacht wordt ingediend met betrekking tot interne oogveranderingen;
- Bij baby's die jonger of ouder zijn dan 32 weken, met een gewicht van minder dan of gelijk aan 1500 g, kan retinopathie van prematuriteit voorkomen.
Aldus is het met het in kaart brengen van de retina mogelijk om in een vroeg stadium de belangrijkste veranderingen van de retina of oculaire ziekten in het algemeen te detecteren, zodat de behandeling snel wordt uitgevoerd, waarbij complicaties, zoals verlies van gezichtsvermogen, worden vermeden.
