Het meest voorkomende symptoom van de ziekte van Lyme in een vroeg stadium is het verschijnen van een cirkelvormige rode vlek op de huid rond de plaats van de geïnfecteerde tekenbeet die in de loop van de tijd groeit en meer dan 30 cm kan bereiken.
Deze ziekte is niet ernstig, maar als deze niet wordt behandeld met antibiotica die door de arts zijn voorgeschreven, kan deze leiden tot ernstigere complicaties zoals meningitis of artritis, bijvoorbeeld, die symptomen veroorzaken zoals ernstige hoofdpijn en stijve nek- of gewrichtszwelling. Meer informatie over de ziekte van Lyme.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van de ziekte van Lyme zijn progressief en worden ingedeeld in:
Vroege symptomen
De eerste symptomen van de ziekte van Lyme treden op tussen 3 tot 30 dagen na de geïnfecteerde tekenbeet en omvatten:
- Schade en roodheid in de huid ter plaatse van de beet, vergelijkbaar met een osseoog, tussen 2 tot 30 cm, dat in omvang toeneemt met de tijd;
- vermoeidheid;
- Pijn in spieren, gewrichten en hoofdpijn;
- Koorts en koude rillingen;
- Stijve nek.
Wanneer u één van deze symptomen heeft, vooral samen met de vlek en roodheid op de huid, is het raadzaam om onmiddellijk een huisarts te raadplegen om de diagnose te bevestigen en de behandeling met de antibiotica te starten.
Late symptomen
Late symptomen van de ziekte van Lyme ontstaan wanneer de behandeling niet op tijd wordt gestart en zijn gerelateerd aan het begin van complicaties zoals:
- Artritis, vooral in de knie, waar sprake is van pijn en zwelling in de gewrichten;
- Neurologische symptomen, zoals gevoelloosheid en pijn in de voeten en handen, verlamming van de spieren van het gezicht, geheugenstoornissen en concentratieproblemen;
- Meningitis, gekenmerkt door hevige hoofdpijn, stijfheid van de nek en verhoogde gevoeligheid voor licht;
- Hartproblemen, opgemerkt door hartkloppingen, kortademigheid en flauwvallen.
In aanwezigheid van deze symptomen, wordt het aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan om een behandeling van de ziekte te krijgen en de ontwikkeling van complicaties te vermijden die, wanneer ze onbehandeld blijven, de dood tot gevolg kunnen hebben.
Oorzaak van de ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt voornamelijk veroorzaakt door de beet van teken die zijn geïnfecteerd door de bacterie Borrelia burgdorferi en die zich voeden met menselijk bloed, met name de teken van de soort Ixodes ricinus . Om ervoor te zorgen dat deze soorten teken de ziekte aan mensen overdragen, moet deze minstens 24 uur in de persoon worden gehouden.
Deze bacterie kan bijvoorbeeld aanwezig zijn in het bloed van verschillende dieren, zoals herten en ratten, en wanneer de teek parasiteert op deze dieren, verwerft het de bacteriën en kan het overbrengen op andere dieren en mensen.
Bevestigde testen van Lyme-ziekte
De ziekte van Lyme kan worden opgespoord door bloedtesten die ongeveer 3 tot 6 weken na de beet van de persoon door de teek kunnen worden uitgevoerd, wat de tijd is die de infectie nodig heeft om zich te ontwikkelen en op de tests te verschijnen.
Op deze manier kunnen de testen die kunnen worden gebruikt voor het detecteren van de ziekte van Lyme:
- ELISA-test: een soort serologische test die is uitgevoerd om specifieke antilichamen die door het immuunsysteem worden geproduceerd te identificeren tegen de bacteriën en zo de concentratie van deze bacterie in het lichaam te controleren;
- Western blotting is een type test waarbij een klein bloedmonster wordt gebruikt om de eiwitten te bestuderen van de antilichamen die worden gebruikt om de bacteriën te bestrijden die de ziekte veroorzaken.
De ziekte van Lyme wordt bevestigd wanneer de resultaten van de twee tests positief zijn. Bovendien kan uw arts een dosis CBC en Protein C Reagent (CRP) bestellen om vast te stellen dat u een infectie heeft.
Behandeling van de ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt behandeld met antibiotica die door de arts worden voorgeschreven gedurende ongeveer 2 tot 4 weken, en het is belangrijk dat de patiënt tot het einde wordt behandeld, zelfs als ze zich beter voelen. In ernstige gevallen moet de patiënt mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen om antibiotica via de ader te ontvangen.
In het geval van een gebrek aan behandeling of ineffectieve behandeling, kunnen complicaties zoals artritis voorkomen, bijvoorbeeld om fysiotherapie te geven om pijn te verminderen en de mobiliteit te herstellen, waardoor u normale dagelijkse activiteiten kunt uitvoeren.
