Blastomycosis, ook bekend als Zuid-Amerikaanse Blastomycosis of Gilchrist's Disease, is een longinfectie veroorzaakt door de schimmel Blastomyces Dermatitidis, die indien onbehandeld kan leiden tot de dood.
Transmissie van blastomycose vindt plaats door de sporen in de lucht van de schimmel in te ademen die, bij het betreden van de luchtwegen, hun toevlucht nemen tot de longen waar ze groeien en ontstekingen veroorzaken. De meest getroffen personen zijn mannen in de leeftijd tussen 20 en 40 jaar.
Pulmonaire blastotomie is te genezen en de behandeling moet zo snel mogelijk worden gestart, omdat schimmels in omvang kunnen toenemen en de bloedbaan kunnen bereiken, waardoor andere organen, zoals botten of huid, en waardoor de dood wordt veroorzaakt.
Symptomen van Blastomycosis
De symptomen van blastomycose zijn:
- koorts;
- rillingen;
- Overmatig zweten;
- Hoest met of zonder slijm;
- Pijn op de borst
- Ademhalingsproblemen
- Zwelling van de bijbal in de testikels;
- Prostaatinfectie.
Als blastomycose niet vroeg of niet goed wordt behandeld, kan de infectie zich uitbreiden naar andere organen, zoals de huid, waardoor rode blaren en etter ontstaan, waardoor pijnloze abcessen ontstaan. Botten kunnen ook worden aangetast, wat resulteert in zwelling van de gewrichten.
De diagnose Blastomycosis wordt uitgevoerd door analyse van de symptomen van de patiënt en onderzoek onder een microscoop van een monster van sputum.
Behandeling van blastomycosis
Blastomycose wordt behandeld met geneesmiddelen zoals het schimmelwerende amfotericine B of orale itraconazol. Over het algemeen ervaren patiënten een verbetering van de symptomen een week na het begin van de behandeling.
Preventie van blastomycose is niet altijd mogelijk, omdat schimmelsporen gemakkelijk in de lucht circuleren. De gebieden in de buurt van de rivieren, meren en moerassen zijn gebieden waar dit type schimmel vaak voorkomt.
