De ziekte van Marburg, ook bekend als Marburg hemorragische koorts of gewoon het Marburg-virus, is een zeer zeldzame ziekte die zeer hoge koorts, spierpijn en in sommige gevallen bloedingen uit verschillende delen van het lichaam, zoals tandvlees, ogen of neus, veroorzaakt.
Deze ziekte komt vaker voor op plaatsen waar vleermuizen van de soort zijn Rousettus en daarom komt het vaker voor in landen in Afrika en Zuid-Azië. De infectie kan echter gemakkelijk van de ene persoon op de andere worden overgedragen door contact met de afscheiding van de zieke persoon, zoals bloed, speeksel en andere lichaamsvloeistoffen.
Omdat het deel uitmaakt van de fylovirusfamilie, een hoge mortaliteit heeft en dezelfde vormen van overdracht heeft, wordt het Marburg-virus vaak vergeleken met het ebolavirus.
Belangrijkste tekenen en symptomen
Symptomen van Marburg-koorts verschijnen meestal plotseling en omvatten:
- Hoge koorts, boven 38 ° C;
- Ernstige hoofdpijn;
- Spierpijn en algemene malaise;
- Aanhoudende diarree;
- Buikpijn;
- Frequente krampen;
- Misselijkheid en overgeven;
- Verwarring, agressiviteit en gemakkelijke prikkelbaarheid;
- Extreme vermoeidheid.
Veel mensen die met het Marburg-virus zijn geïnfecteerd, kunnen ook bloedingen krijgen uit verschillende delen van het lichaam, 5 tot 7 dagen na het begin van de symptomen. De meest voorkomende plaatsen voor bloedingen zijn de ogen, het tandvlees en de neus, maar het kan ook gebeuren dat er rode of rode vlekken op de huid ontstaan, evenals bloed in de ontlasting of braaksel.
Hoe de diagnose te bevestigen
Symptomen veroorzaakt door Marburg-koorts zijn vergelijkbaar met andere virale ziekten. Daarom is de beste manier om de diagnose te bevestigen, bloedtesten te laten doen om specifieke antilichamen te identificeren, naast het analyseren van enkele secreties in het laboratorium.
Hoe de verzending gebeurt
Oorspronkelijk gaat het Marburg-virus over op mensen door blootstelling aan plaatsen die worden bewoond door vleermuizen van de soort Rousettus. Na besmetting kan het virus echter van de ene persoon op de andere overgaan door contact met lichaamsvloeistoffen, zoals bloed of speeksel.
Het is dus erg belangrijk dat de besmette persoon geïsoleerd blijft en niet naar openbare plaatsen gaat, waar hij anderen kan besmetten. Bovendien moet u een beschermend masker dragen en uw handen regelmatig wassen om verspreiding van het virus naar oppervlakken te voorkomen.
De overdracht kan doorgaan totdat het virus volledig uit het bloed is verwijderd, dat wil zeggen, er moet op worden gelet totdat de behandeling is voltooid en de arts bevestigt dat het testresultaat geen tekenen van infectie meer vertoont.
Hoe de behandeling is uitgevoerd
Er is geen specifieke behandeling voor de ziekte van Marburg, en deze moet aan elke persoon worden aangepast om de gepresenteerde symptomen te verlichten. Bijna alle gevallen moeten echter worden gerehydrateerd en het kan nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven om serum rechtstreeks in de ader te krijgen, naast medicijnen om ongemak te verminderen.
In sommige gevallen kan het zelfs nodig zijn om bloedtransfusies uit te voeren om het stollingsproces te vergemakkelijken en door de ziekte veroorzaakte bloeding te voorkomen.
Hielp deze informatie u?
Ja nee
Jouw mening is belangrijk! Schrijf hier hoe we onze tekst kunnen verbeteren:
Nog vragen? Klik hier om te worden beantwoord.
E-mail waarop u een antwoord wilt ontvangen:
Controleer de bevestigingsmail die we u hebben gestuurd.
Uw naam:
Reden van bezoek:
--- Kies uw reden --- Ziekte Leef beter Een andere persoon helpen Kennis opdoen
Bent u een gezondheidswerker?
NeeArtsFarmaceutischVerpleegsterVoedingsdeskundigeBiomedischFysiotherapeutSchoonheidsspecialistOverig
Bibliografie
- WHO. Marburg-virusziekte: factsheet2017. Verkrijgbaar bij :. Betreden op 29 mei 2019
- CDC. Marburg hemorragische koorts Beschikbaar in: . Betreden op 29 mei 2019
.jpg)
