De albumine-test wordt uitgevoerd om de algemene voedingsstatus van de patiënt te controleren en mogelijke nier- of leverproblemen te identificeren.
Albumine is het eiwit dat in de hoogste concentratie in het bloed aanwezig is en wordt geproduceerd door de lever, waarvan de belangrijkste functies zijn om hormonen, vitaminen, voedingsstoffen en medicijnen te vervoeren, de pH regelen en de osmotische balans van het organisme handhaven, waardoor de hoeveelheid water in het bloed wordt gereguleerd . Aldus wordt de synthese van albumine door de lever gereguleerd door de voedingstoestand van de persoon, de hoeveelheid geproduceerde hormonen en circuleert het lichaam en de pH van het bloed.
De albumine-test wordt aangevraagd als er een vermoeden is van nier- en leveraandoeningen, voornamelijk omdat in deze gevallen een lage concentratie van albumine in het bloed wordt geverifieerd, waardoor de arts aanvullende tests aanvraagt zodat hij de diagnose kan stellen.
In het geval van een vermoedelijke nierziekte, kan de arts urinalyse en albumine-dosering in de urine aanvragen en kan de aanwezigheid van albumine in de urine, albuminurie genoemd, worden gecontroleerd en kunnen nierletsels worden gecontroleerd. Meer informatie over albuminurie en belangrijke oorzaken.
Referentiewaarden
Normale albuminewaarden kunnen variëren afhankelijk van het laboratorium waarin de test wordt uitgevoerd en ook volgens leeftijd.
| leeftijd | Referentiewaarde |
| 0 tot 4 maanden | 20 tot 45 g / L |
| 4 maanden tot 16 jaar | 32 tot 52 g / L |
| Vanaf 16 jaar oud | 35 tot 50 g / L |
Behalve afhankelijk van het laboratorium en de leeftijd van de persoon, kunnen de waarden van albumine in het bloed ook worden beïnvloed door het gebruik van medicijnen, diarree gedurende een lange periode, brandwonden en ondervoeding.
Waar is het voor
De albumine-test wordt door de arts aangevraagd om de voedingsstatus van de persoon te beoordelen en om te helpen bij de diagnose van nier- en leveraandoeningen, en wordt ook gevraagd vóór operaties om de algemene toestand van de patiënt te controleren.
Gewoonlijk is albumine vereist samen met andere tests, zoals de dosering van ureum, creatinine en totale eiwitten in het bloed, vooral wanneer er symptomen zijn van een leveraandoening zoals geelzucht of nierziekte. Begrijp wat de totale eiwittest is en hoe het in het bloed wordt gedaan.
Om de albumine-test uit te voeren, is vasten niet nodig en wordt gedaan aan de hand van de analyse van een bloedmonster dat in het laboratorium is verzameld. Het is belangrijk om het gebruik van medicijnen, zoals bijvoorbeeld anabole steroïden, insuline en groeihormoon, te informeren, omdat deze het testresultaat kunnen beïnvloeden.
Wat betekenen de resultaten?
De verhoogde waarde van albumine in het bloed, ook wel hyperalbuminemie genoemd, houdt meestal verband met uitdroging. Dit komt omdat bij uitdroging de hoeveelheid water in het lichaam afneemt, waardoor de verhouding tussen albumine en water verandert, wat wijst op een hogere concentratie albumine in het bloed.
Verminderd albumine
De verlaagde waarde van albumine, ook wel hypoalbuminemie genoemd, kan optreden als gevolg van verschillende situaties, zoals:
- Nierproblemen, waarbij er sprake is van verhoogde urine-uitscheiding;
- Intestinale veranderingen, die de opname ervan in de darm voorkomen;
- Ondervoeding, waarbij er geen juiste absorptie of voldoende inname van voedingsstoffen is, die de opname of productie van albumine verstoren;
- Ontsteking, voornamelijk gerelateerd aan de darm, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
Bovendien kunnen verlaagde hoeveelheden albumine in het bloed ook wijzen op problemen in de lever, waar de productie van dit eiwit afneemt. Daarom kan de arts om verdere tests vragen om de gezondheid van de lever te evalueren. Bekijk welke examens de lever evalueren.
