De vergrote lymfeklieren, in de volksmond bekend als navels, en wetenschappelijk gezien als lymfklieruitbreiding, wijzen meestal op een infectie of ontsteking van het gebied waarin ze zich voordoen, hoewel ze om verschillende redenen kunnen ontstaan, van eenvoudige huidirritatie, ziekten van immuniteit, gebruik van medicijnen of zelfs kanker.
De lymfeklieren, die deel uitmaken van het lymfestelsel, vormen een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem, omdat ze het bloed filteren en schadelijke micro-organismen helpen elimineren. Wanneer ze echter zijn vergroot, zijn ze vaak zichtbaar of voelbaar in sommige specifieke regio's, zoals lies, oksel en nek. Begrijp beter de functie van de lymfeklieren en waar ze zijn.
Meestal heeft de anus meestal goedaardige en voorbijgaande oorzaken en meestal hebben ze een diameter van enkele millimeters en verdwijnen ze in een periode van ongeveer 3 tot 30 dagen. Als ze echter meer dan 2, 25 cm groot worden, langer dan 30 dagen duren of gepaard gaan met symptomen zoals gewichtsverlies en constante koorts, is het belangrijk om een huisarts of een infectioloog te raadplegen om mogelijke oorzaken te onderzoeken en behandeling aan te bevelen .
Gemeenschappelijke oorzaken
Lymfeknopen zijn kleine afgeronde structuren, en wanneer ze worden vergroot, worden ze meestal opgemerkt in nabijgelegen plaatsen waar een infectie of ontsteking optreedt, zoals in de nek na een faryngitis of in de lies na een genitale infectie, bijvoorbeeld.
De oorzaken zijn divers en er moet aan worden herinnerd dat er geen regel is. De meest voorkomende oorzaken zijn echter:
1. In de lies
De lies is de meest voorkomende plaats waar vergrote lymfeklieren ontstaan, omdat de lymfeklieren in dit gebied kunnen wijzen op de betrokkenheid van een deel van het bekken en de onderste ledematen in situaties zoals:
- Seksueel overdraagbare aandoeningen zoals syfilis, zachte kankers, donovanose, genitale herpes;
- Genitale infecties, zoals candidiasis of andere vulvovaginitis, en penisinfecties veroorzaakt door bacteriën of parasieten;
- Ontsteking in het bekken en onderbuikgebied, zoals urineweginfecties, cervicitis of prostatitis;
- Infecties of ontstekingen in de benen, billen of voeten veroorzaakt door folliculitis, steenpuisten of zelfs een eenvoudige ingegroeide nagel;
- Overig: sommige soorten kanker, zoals de baarmoederhals, eierstok, genitale regio, anus of huid, bijvoorbeeld auto-immuunziekten of systemische ziekten.
Aangezien deze reeks lymfeklieren dicht bij een regio ligt waar vaak ontstekingen, kleine snijwonden of infecties voorkomen, is het bovendien gebruikelijk om aneurysma's te herkennen, zelfs zonder symptomen.
2. In de nek
De lymfeklieren van het cervicale gebied, maar ook die gelegen onder de onderkaak, achter de oren en de nek van de nek, worden in het algemeen verhoogd als gevolg van veranderingen in de luchtwegen en het hoofdgebied, zoals:
- Luchtweginfecties, zoals faryngitis, verkoudheid, griep, mononucleosis, otitis en griep;
- Conjunctivitis ;
- Huidinfecties zoals folliculitis van de hoofdhuid, ontstoken acne;
- Infecties van de mond en tanden, zoals herpes, gaatjes, gingivitis en parodontitis;
- Minder vaak voorkomende infecties zoals tuberculeuze lymfeknopen, toxoplasmose, kattenkrabziekte of atypische mycobacteriose, nog zeldzamer kunnen dit type verandering veroorzaken;
- Ander: sommige soorten kanker, zoals hoofd en nek en lymfoom, bijvoorbeeld auto-immuunziekten of systemische ziekten;
Bovendien kunnen systemische infectieziekten zoals rubella, dengue of Zika-virus zich ook manifesteren met vergrote lymfeklieren in de nek. Meer informatie over ziekten die nekaandoeningen veroorzaken.
3. In de oksel
De axillaire lymfeklieren zijn verantwoordelijk voor het afvoeren van de gehele lymfatische circulatie van de arm, borstwand en borst, dus als ze vergroot zijn, kunnen ze aangeven:
- Huidinfecties, zoals folliculitis of pyoderma;
- Infecties van borstprothesen ;
- Overig : borstkanker of auto-immuunziekten.
Het okselgebied is ook erg gevoelig voor irritaties door deodoranten of ontharing, of snijwonden door het gebruik van ontharing, wat ook de oorzaak kan zijn van lymfekliervergroting.
4. In andere regio's
Andere regio's kunnen ook vergrote lymfeklieren hebben, maar ze komen minder vaak voor. Een voorbeeld is het gebied boven het sleutelbeen, of supraclaviculair, omdat het geen algemene plaats is voor het verschijnen van vergrote ganglia, dus de aanwezigheid van deze verandering kan wijzen op een ernstiger ziekte, zoals long, slokdarm, mediastinum of intracancer -abdominal, bijvoorbeeld;
In het gebied van de voorste arm kan dit wijzen op infecties van de onderarm en hand, of ziekten zoals lymfoom, sarcoïdose, tularemie, secundaire syfilis.
5. Op verschillende locaties van het lichaam
Sommige situaties kunnen de lymfeklieren in verschillende delen van het lichaam vergroten, zowel in de meest blootgestelde gebieden als in diepere gebieden, zoals de buik of borst.
Dit is meestal te wijten aan ziekten die systemische of gegeneraliseerde betrokkenheid veroorzaken, zoals HIV, tuberculose, mononucleosis, cytomegalovirus, leptospirose, syfilis, lupus of lymfoom, bijvoorbeeld naast het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals fenytoïne.
Wanneer een dokter bezoeken?
Het vergrote ganglion wordt in het algemeen gekenmerkt door een vezelachtige en beweeglijke consistentie, die enkele millimeters meet en pijnlijk kan zijn of niet. Er kunnen echter enkele veranderingen zijn die wijzen op zorgwekkende ziekten, zoals kanker, lymfoom of lymfoom, en sommige zijn:
- Meet meer dan 2, 5 cm;
- Heb harde consistentie, volgde diepe weefsels en bewoog niet;
- Houd meer dan 30 dagen aan;
- Gepaard gaan met koorts die niet verbetert na 1 week, nachtelijk zweten, gewichtsverlies of malaise;
- Heb een epitrochlear, supraclaviculaire of verspreide locatie door het hele lichaam.
In deze situatie is het noodzakelijk om zorg te zoeken bij een huisarts of een infectioloog, zodat de klinische evaluatie, echografie of tomografie, evenals bloedtesten die infecties of ontsteking door het lichaam evalueren, kunnen worden uitgevoerd. Als de twijfel aanhoudt, kan een ganglionbiopsie nog steeds nodig zijn, die zal aantonen of het goedaardige of kwaadaardige eigenschappen heeft.
