Voedselweigering kan een aandoening zijn die selectieve eetstoornis wordt genoemd en die zich meestal in de kindertijd ontwikkelt wanneer het kind alleen hetzelfde voedsel eet, alle andere opties verwerpt uit het geaccepteerde patroon, weinig eetlust heeft en geen interesse heeft voor nieuw voedsel. Zo is het gebruikelijk dat een kind altijd geniet van hetzelfde eten, nieuwe voedingsmiddelen weigert en moeite heeft met eten in restaurants en bij mensen thuis.
Vaak wordt deze aandoening door de ouders gezien als een driftbui van een verwend kind of een frisheid om te eten, maar dit kan een aandoening zijn, het is noodzakelijk dat het kind door de kinderarts en een psycholoog wordt geëvalueerd om zijn diagnose te stellen, zodat met de behandeling kan het kind een gevarieerder en uit voedingsoogpunt uitgebalanceerd dieet volgen.
Weigeren om te voeden komt vaak voor bij kinderen in de leeftijd van 2 tot 6, dus ouders zijn gewend aan eten, proberen te onderhandelen over het voedsel dat zal worden gegeten, opstaan van de tafel tijdens een maaltijd, en knijpen de hele dag door. Wanneer het kind dit gedrag echter constant presenteert, eet altijd hetzelfde voedsel, naast deze fase is een evaluatie met een arts en een psycholoog aangewezen.
Tekenen en symptomen van selectieve eetstoornis
Om deze aandoening te identificeren, moet u rekening houden met de volgende symptomen:
- Het kind eet altijd hetzelfde voedsel en eet slechts 15 verschillende voedingsmiddelen of minder;
- Vermijd hele voedselgroepen, zoals melk en zuivelproducten of alle soorten fruit;
- Sluit je mond goed om te voorkomen dat je toch een ander voedsel eet;
- Drankjes maken tijdens de maaltijden, de stressvolle tijd maken voor het hele gezin;
- Het kind kan misselijkheid en braken ervaren wanneer hij wordt geconfronteerd met de noodzaak om nieuw voedsel te eten;
- Het kind geeft misschien de voorkeur aan alleen koud of warm voedsel;
- Het kind geeft misschien de voorkeur aan zacht smakende voedingsmiddelen zoals lichtgekleurd voedsel zoals melk, brood, pasta;
- In bepaalde gevallen is het mogelijk om de voorkeur voor bepaalde merken voedsel waar te nemen;
- Het kind tolereert mogelijk niet de geur van een bepaald voedsel, moet zich terugtrekken uit de keuken of woonkamer en presenteren met braken
- Sommige kinderen zijn misschien bang voor voedsel, vooral als het gemakkelijk is om vuil te worden, zoals vlees met sauzen, vanwege de kindertijd van de moeder om van het kind te eisen dat het niet vies wordt.
Deze symptomen kunnen blijven bestaan tot de volwassenheid wanneer de ziekte niet goed wordt gediagnosticeerd, waardoor tijdens de maaltijden spanning en constante strijd in het gezin ontstaat.
De diagnose van deze eetstoornis is gebaseerd op de klinische geschiedenis van de door het kind gepresenteerde symptomen, die naar de kinderarts moeten worden gebracht om de ernst van de afwijzing van voedsel te beoordelen. Het maken van een voedingsdagboek gedurende 1 week, naast de gevoelens die je voelt bij het eten van voedsel, is een goede manier om het probleem te begrijpen.
Daarnaast zal de arts ook controleren op andere problemen die kunnen leiden tot afstoting van de voeding, zoals problemen bij kauwen en slikken, voedselallergieën en gastro-intestinale problemen. Niet altijd heeft het kind een laag gewicht of ontwikkelingsproblemen, maar kan het op school moeilijk zijn met slechte schoolprestaties, naast een droge huid en zwak haar en nagels, vanwege een tekort aan voedingsstoffen als gevolg van weinig eten.
Wat veroorzaakt selectieve eetstoornis
Overmatige en aanhoudende voedselweigering kan worden veroorzaakt door psychische problemen, sociale fobieën en verhemelte veranderingen zoals het 'super gehemelte'. Moeilijkheden om te kauwen, slikken of maagklachten of buikpijn kunnen deze aandoening ook beïnvloeden.
Behandeling van selectieve eetstoornis
De behandeling voor het kind om alles te eten wordt meestal gedaan met medische monitoring en psychologische behandeling, waarbij strategieën worden gemaakt om de eetomgeving te verbeteren en het kind aan te moedigen om nieuw voedsel te proberen door middel van cognitieve gedragstherapie. Sommige strategieën die kunnen helpen bij het variëren van babyvoeding zijn:
- Verminder stress en vecht tijdens maaltijden door een rustige en stille omgeving te bevorderen en laat het kind hem niet straffen als hij niet wil eten;
- Geef niet op met het serveren van nieuwe voedingsmiddelen voor het kind, maar leg altijd minstens 1 voedsel op het bord dat ze lekker vindt en van nature eet, iets wat haar misschien heeft gekozen;
- Bied hetzelfde voedsel aan door de bereiding, presentatie en textuur te variëren. Bijvoorbeeld: bieden geroosterde aardappelen, aardappelen gekookt in plakjes of stukken gewassen met olijfolie, niet precies hetzelfde als aardappelpuree;
- Bied nieuw voedsel aan en eet dit voedsel voor het kind dat laat zien hoe lekker ze zijn, omdat deze gewoonte de acceptatie van het kind begunstigt;
- Vertrouw op de keuzes van uw kind en laat hem tijdens de maaltijden zoveel vrij als u wilt;
- Laat soortgelijke kenmerken zien tussen sommige voedingsmiddelen die het kind accepteert en nieuwe, om hen aan te moedigen om het te proberen, bijvoorbeeld: pompoen heeft dezelfde kleur als de wortel, de smaak van kool is vergelijkbaar met spinazie ...
Als het kind problemen ondervindt bij het ontwikkelen van kauwen, spreken, slikken of gastro-intestinale problemen, zal bovendien follow-up met professionals zoals logopedist en ergotherapeut noodzakelijk zijn omdat specifieke technieken zullen worden geïmplementeerd die kunnen worden gebruikt om de ervaring van het kind met eten.
Hier zijn tips om de voedselverscheidenheid van uw kind aan te moedigen:
- Hoe een kind fruit en groenten te laten eten
- Hoe je je kind laat eten
Waarschuwingsborden om zo snel mogelijk een arts te raadplegen
De selectieve voedingsstoornis kan ernstige problemen voor het kind met zich meebrengen, met name de vertraagde groei en ontwikkeling als gevolg van een gebrek aan voldoende voedingsstoffen en calorieën. Het kind kan dus een beetje kleiner en lichter zijn dan hij zou moeten, hoewel dit niet altijd een kenmerk is dat de aandacht van de ouders trekt. Een tekort aan vitaminen en mineralen kan ook leiden tot bloedend tandvlees, zwakte in de botten, droge ogen en huidproblemen.
Bovendien kan teveel van dezelfde voedingsstof, verkregen door overmatige consumptie van hetzelfde voedsel, ook gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals jeuk, vermoeidheid, zwakte en gewrichtspijn. Daarom, als deze symptomen aanwezig zijn, kan het nodig zijn om een bloedtest te laten uitvoeren om het tekort of de overmaat van een voedingsstof te identificeren, waarvoor mogelijk medicatie nodig is.
