De behandeling van een longinfectie varieert afhankelijk van het micro-organisme dat deze infectie veroorzaakt. Dus als het wordt veroorzaakt door een virus, wordt de infectie behandeld met een antiviraal middel, als het wordt veroorzaakt door bacteriën, wordt een antibioticum gebruikt.
Meestal is de behandeling sneller in het geval van bacteriën, omdat er veel antibiotica zijn voor verschillende soorten bacteriën, terwijl er alleen antivirale middelen zijn voor sommige soorten virussen en daarom moet het virus worden geëlimineerd door het lichaam.
De antibiotica die het vaakst worden voorgeschreven door de penumoloog omvatten:
- Amoxicilline en clavulaanzuur;
- claritromycine;
- azithromycine;
- cefuroxime;
- Ciprofloxacine.
Daarnaast kunnen er nog steeds longinfecties worden veroorzaakt door schimmels en in dergelijke gevallen kan de arts het gebruik van een antischimmeltablet, zoals Itraconazol of Fluconazol, adviseren. Schimmelinfecties van de longen komen meestal vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem en daarom kan het langer duren om te genezen.
Internering is meestal alleen nodig in het geval van een zeer geavanceerde infectie waarbij de geneesmiddelen direct in de ader moeten worden toegediend voor een sneller effect. Deze gevallen komen vaker voor bij ouderen of kinderen, omdat ze een meer fragiel immuunsysteem hebben.
Kijk naar de symptomen van longontsteking veroorzaakt door virussen en longontsteking veroorzaakt door bacteriën.
Wanneer moet u met de behandeling beginnen?
De behandeling is het meest effectief wanneer de longarts de oorzaak van de infectie identificeert en om deze reden kunnen verschillende tests, zoals een aantal bloedcellen, röntgenfoto's of sputumonderzoek, worden besteld voordat de behandeling wordt gestart. Sommige artsen kunnen echter ook vóór de testresultaten op het gebruik van een antibioticum wijzen, omdat bacteriële infecties de meest voorkomende zijn.
Na de resultaten, als wordt ontdekt dat de infectie in de long wordt veroorzaakt door een virus of een schimmel, kan het antibioticum worden gestopt en een nieuwe behandeling worden gestart, met een geschiktere remedie om het verantwoordelijke micro-organisme te elimineren.
Hoe herstel te versnellen
De remedies voor longinfectie zijn erg belangrijk om te helpen bij genezing, maar er zijn enkele zorg die helpen om het lichaam te versterken en herstel te versnellen, zoals:
- Drink 2 liter water per dag om het lichaam goed gehydrateerd te houden en om de afscheiding van de longen te helpen elimineren;
- Vermijd het verlaten van het huis tijdens de behandeling, om abrupte veranderingen in temperatuur te voorkomen;
- Gebruik geen hoestmiddel zonder het advies van de arts, omdat ze voorkomen dat de secreties wegvloeien;
- Druppel fysiologische zoutoplossing daalt in de neusgaten om secreties te helpen elimineren en de ademhaling te vergemakkelijken;
- Slaap met een hoog kussen om de slaap te vergemakkelijken en ervoor te zorgen dat uw neus niet verstopt raakt.
Het wordt verder geadviseerd om een masker te dragen en niet in de buurt van andere mensen te hoesten of te niezen, vooral in het geval van een virusinfectie, om overdracht van de ziekte te voorkomen.
Voeding kan ook veel helpen bij het herstel, dus bekijk de tips van onze voedingsdeskundige over wat te eten tijdens de behandeling:
Deze zorg is zelfs nog belangrijker in gevallen van pulmonaire virusinfectie, omdat er geen antivirale middelen voor al deze soorten micro-organismen zijn, is het noodzakelijk om het immuunsysteem te helpen versterken zodat het hen sneller kan elimineren. Zie meer natuurlijke opties om het immuunsysteem te versterken.
Mogelijke complicaties
Wanneer de longinfectie niet op de juiste manier wordt behandeld, kan deze zich ontwikkelen tot pneumothorax, abces, respiratoire insufficiëntie en zelfs sepsis, met het risico van overlijden.
Tekenen van verbetering
Tekenen van verbetering verschijnen meestal tot 3 dagen na het begin van de behandeling en omvatten koortsreductie, hoestonderdrukking en verminderde secretie.
Tekenen van verslechtering
Verslechteringsverschijnselen ontstaan meestal wanneer de behandeling niet effectief is of wanneer het niet snel wordt gestart, en omvat bijvoorbeeld verhoogde koorts, moeite met ademhalen en ophoesten van bloed met bloed.
