Myocarditis is een ontsteking van de hartspier die kan ontstaan als een complicatie bij verschillende soorten infecties in het lichaam, met symptomen als pijn op de borst, kortademigheid of duizeligheid.
In de meeste gevallen ontstaat myocarditis tijdens een virusinfectie, zoals de griep of waterpokken, maar het kan ook gebeuren als er een bacteriële of schimmelinfectie is, in welk geval de infectie meestal zeer geavanceerd moet zijn.
Myocarditis heeft een remedie en verdwijnt meestal wanneer de infectie geneest, maar wanneer de ontsteking van het hart erg ernstig is of niet verdwijnt, kan het nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven.
Belangrijkste symptomen
In mildere gevallen, zoals tijdens een griep of verkoudheid, veroorzaakt myocarditis geen enkel type symptoom. In meer ernstige gevallen, zoals bij bacteriële infecties, kan zich echter het volgende voordoen:
- Pijn op de borst;
- Onregelmatige hartslag;
- Gevoel van kortademigheid;
- Overmatige vermoeidheid;
- Zwelling van de benen en voeten;
- Duizeligheid.
Bij kinderen kunnen nog andere symptomen optreden, zoals koorts, snelle ademhaling en flauwvallen. In deze gevallen wordt aanbevolen om onmiddellijk een kinderarts te raadplegen om het probleem te evalueren en een passende behandeling te starten.
Omdat myocarditis optreedt tijdens een infectie, kunnen de symptomen moeilijk te identificeren zijn en het wordt daarom aanbevolen om naar het ziekenhuis te gaan wanneer de symptomen langer dan 3 dagen aanhouden.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Wanneer myocarditis wordt vermoed, kan uw arts enkele tests zoals röntgenfoto's op de borst, een elektrocardiogram of een echocardiogram bestellen om te kijken naar veranderingen in hoe uw hart werkt.
Deze tests zijn vooral belangrijk omdat de symptomen mogelijk alleen worden veroorzaakt door een infectie in het lichaam, zonder verandering van het hart.
Als de tijdens dit type onderzoek geconstateerde veranderingen zeer ernstig zijn, kan de arts adviseren om een cardioloog te raadplegen om de behandeling met geneesmiddelen voor het hart te starten. Anders is de behandeling van de infectie die leidt tot het ontstaan van myocarditis meestal aangewezen.
Hoe myocarditis behandelen
Behandeling wordt meestal thuis gedaan met rust om overbelasting door het hart te voorkomen. Gedurende deze periode moet echter tijdens deze periode een passende behandeling van de infectie die de oorzaak van myocarditis is geweest, worden uitgevoerd, en antibiotica, antischimmel- of antivirale geneesmiddelen kunnen bijvoorbeeld noodzakelijk zijn.
Bovendien, als myocarditis symptomen verschijnen of als ontsteking het moeilijk maakt voor het hart om te functioneren, kan de cardioloog aangeven het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals:
- Medicijnen tegen hoge bloeddruk, zoals captopril, ramipril of losartan: ontspannen de bloedvaten en vergemakkelijken de bloedcirculatie, verminderen symptomen zoals pijn op de borst en kortademigheid;
- Bètablokkers, zoals metoprolol of bisoprolol: helpen het hart te versterken door onregelmatige hartslag te beheersen;
- Diuretica, zoals furosemide: verwijder overtollige vloeistoffen uit het lichaam, verminder de zwelling in de benen en vergemakkelijk de ademhaling.
In de meer ernstige gevallen, waar hartspier veel veranderingen in de hartfunctie veroorzaakt, kan het nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven om pillen direct in de ader te maken of om pacemakerachtige apparaten te plaatsen die het hart helpen werken.
In sommige zeer zeldzame gevallen waarbij hartinfaratie iemands leven in gevaar brengt, kan het zelfs nodig zijn om een noodharttransplantatie te ondergaan.
Mogelijke vervolgstappen
In de meeste gevallen verdwijnt de myocarditis zonder enig soort van gevolgen na te laten, wat heel gewoon is dat de persoon niet eens weet dat hij dit probleem in zijn hart had.
Wanneer de ontsteking in het hart echter zeer ernstig is, kan het permanente laesies in de hartspier achterlaten die leiden tot het ontstaan van ziekten zoals hartfalen of hoge bloeddruk. In deze gevallen zal de cardioloog het gebruik aanbevelen van bepaalde medicijnen die een paar maanden of levenslang moeten worden gebruikt, afhankelijk van de ernst.
Zie de geneesmiddelen die het meest worden gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk en hartfalen.
