Pyromanie is een psychische stoornis waarbij de persoon de neiging heeft vuren te veroorzaken, plezier en tevredenheid te voelen bij het voorbereidingsproces van het vuur of om de resultaten en schade veroorzaakt door het vuur te observeren. Daarnaast zijn er nog steeds mensen die graag in brand vliegen om alle verwarring te zien van de brandweerlieden en bewoners die proberen de vlammen te bestrijden.
Hoewel deze aandoening vaker voorkomt bij kinderen en adolescenten, kan het ook op volwassen leeftijd gebeuren om ouders of opstand aan te trekken. Maar terwijl jonge mensen thuis vaak kleine vuurtjes maken, hebben volwassenen meer emoties nodig en kunnen ze thuis of in het bos vuur vatten en een ramp veroorzaken.
Om als pyromanie te worden beschouwd, mag de pyromaan geen intentie hebben zoals financieel gewin of een criminele activiteit verbergen, bijvoorbeeld. In dergelijke gevallen wordt het proces van schieten alleen als een criminele actie beschouwd, zonder enige psychische stoornis.
Tekenen en symptomen
In de meeste gevallen is het vrij moeilijk om een pyromaan te identificeren, maar het meest voorkomende teken is wanneer de persoon constant in verband staat met branden zonder een specifieke oorzaak, ook al ontkennen ze elke betrokkenheid of lijken ze alleen aanwezig om te helpen.
Daarnaast heeft iemand met pyromanie ook de neiging om:
- Lopen voortdurend depressief;
- Creëer conflicten met mensen in uw omgeving;
- Toon gemakkelijke geïrriteerdheid.
Branden ontstaan meestal tijdens perioden van grote stress, zoals verlies van werk, bijvoorbeeld bij scheiding of overlijden van een familielid.
Wat veroorzaakt pyromanie
Pyromanie is een zeer complexe aandoening en daarom zijn de oorzaken nog niet bekend. Er zijn echter enkele factoren die lijken bij te dragen aan de ontwikkeling van pyromanie, zoals gebrek aan sociale vaardigheden, frequente aandachtsbehoeften of gebrek aan toezicht door ouders tijdens de kindertijd.
Hoe de diagnose te bevestigen
Omdat het moeilijk is om de symptomen in een pyromaan te identificeren, kan de arts ook moeite hebben om de aandoening te identificeren, vooral als het niet de persoon is die zelf om hulp vraagt.
Om als pyromanie te worden beschouwd, moeten er echter een aantal criteria zijn, waaronder:
- Vuren brandt bewust bij meer dan één gelegenheid;
- Emotionele stress of spanning voelen voordat het vuur wordt veroorzaakt;
- Toon fascinatie of voel nieuwsgierig over alles wat met vuur te maken heeft, zoals brandweeruitrusting en de vernietiging veroorzaakt;
- Voel u opluchting of plezier na het afvuren van het vuur of na het observeren van de resultaten;
- Heb geen andere redenen om het vuur aan te richten, zoals het verkrijgen van het geld van de verzekering van het huis of om een misdaad te verbergen.
Tijdens de diagnostische poging kan de arts ook andere stoornissen voorstellen met vergelijkbare symptomen, zoals Borderline-persoonlijkheid, schizofrenie of antisociale persoonlijkheid.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling voor pyromanie moet geschikt zijn voor elke persoon, afhankelijk van de factoren die mogelijk in de ontwikkeling van de aandoening zijn. Om met de behandeling te beginnen, is het dus raadzaam om een psycholoog of psychiater te raadplegen om de persoon en het gezin te interviewen om te begrijpen wat de basis van het probleem kan zijn.
Daarna wordt de behandeling gedaan met sessies van psychotherapie die de persoon helpen het probleem dat de basis is van de pyromanie te bestrijden, waardoor andere, veiligere en gezondere manieren worden gevonden om de geaccumuleerde stress te ontlasten.
Behandeling is meestal gemakkelijker voor kinderen dan voor volwassenen en daarom kunnen volwassenen, naast psychotherapie, ook antidepressiva, zoals Citalopram of Fluoxetine, gebruiken om de symptomen te verminderen en oncontroleerbare drang om te vuren te voorkomen.
