Hemotherapie is een type behandeling waarbij een vooraf bepaalde hoeveelheid bloed wordt verzameld door een persoon en na bewerking en analyse wordt getransfuseerd aan een andere persoon, hetgeen helpt bij de behandeling en verbetering van de patiënt.
In het geval van autohemotherapie wordt het bloedmonster daarentegen teruggetrokken en vervolgens teruggevoerd naar het lichaam door injectie direct in de ader of in de spier, bijvoorbeeld. Dit type behandeling wordt meestal gedaan om het immuunsysteem te stimuleren en kan daarom worden gebruikt om de symptomen van verschillende gezondheidsproblemen, zoals artritis, jicht of allergieën, te verlichten. Hoewel het voordelen heeft, is autohemotherapie een slecht bestudeerde techniek en is het nog niet goedgekeurd door ANVISA.
Belangrijkste voordelen
De hemotherapeutische procedure kan in verschillende situaties worden uitgevoerd, meestal uitgevoerd bij de behandeling van mensen die aan ongelukken hebben geleden en grote hoeveelheden bloed verloren, tijdens en na grote operaties en bij mensen die lijden aan bloedgerelateerde ziekten zoals leukemie, bloedarmoede, lymfoom en purpura, bijvoorbeeld.
In het geval van autohemotherapie, omdat het doel is het immuunsysteem te stimuleren, kan dit type alternatieve behandeling effectief zijn in gevallen van:
- Reumatoïde artritis;
- laten vallen;
- bronchitis;
- allergieën;
- De ziekte van Crohn;
- herpes;
- acne;
- Circulatieproblemen;
- eczeem;
- Zweren in de benen;
- Schimmelinfecties.
In sommige gevallen kunnen in het eigen geïnjecteerde bloed nog steeds ozon of kruidenpreparaten worden toegevoegd voor meer verlichting van de symptomen. Ozon lijkt bijvoorbeeld de bloedoxygenatie te verbeteren en kan daarom helpen bij een slechte bloedsomloop. Reeds het gebruik van medicinale planten, zoals echinacea, kan het lichaam stimuleren om te vechten tegen virusinfecties.
Hoe is het gedaan?
De hemotherapeutische procedure wordt uitgevoerd volgens hetzelfde bloedverzamelproces, dwz er wordt een garrote op de arm geplaatst om de beste visualisatie van het bloedvat mogelijk te maken en vervolgens wordt 50 tot 300 ml bloed afgenomen, die in de bloedbaan worden geplaatst. een container met heparine, wat een anticoagulans is, dat wil zeggen, het voorkomt dat het bloed stolt.
In het geval van auto-hemotherapie wordt dit opgevangen bloed opnieuw binnen 30 minuten na het terugtrekken in het lichaam gebracht en kan het direct in de spier of ader worden gedaan door middel van een injectie. Gedurende de 30 minuten dat het bloed buiten het lichaam kan blijven voordat het opnieuw wordt geïntroduceerd, kan de arts stoffen in het bloed plaatsen die het herstelproces vergemakkelijken, zoals ozon of kruidenpreparaat, bijvoorbeeld.
Bij hemotherapie wordt het verzamelde bloed naar het laboratorium gestuurd voor bloedonderzoek en compatibiliteit met de persoon die het bloed zal ontvangen om elke transfusiereactie te voorkomen. Begrijp hoe de bloedtransfusie is voltooid.
Waarom kan autohemotherapie werken?
Het gunstige effect van autohemotherapie lijkt verband te houden met de aanwezigheid van antigenen in het geïnjecteerde bloed, die het lichaam stimuleren antilichamen te produceren, waardoor het immuunsysteem sterker wordt tegen de zich ontwikkelende ziekte.
Dat wil zeggen, wanneer het bloed terug in het lichaam wordt geïnjecteerd, begint het lichaam dat bloed aan te vallen omdat het sporen van de zich ontwikkelende ziekte bevat. Wanneer dit gebeurt, krijgt het lichaam meer weerstand tegen de ziekte en slaagt het erin om het sneller te elimineren.
Wat zijn de gezondheidsrisico's
Hemotherapie vormt meestal geen risico voor de donor en de ontvanger, maar het is belangrijk dat ze compatibel zijn, zodat er geen reacties zijn gerelateerd aan het transfusieproces.
Hoewel het verschillende voordelen lijkt te hebben voor de behandeling van verschillende ziekten, is autohemotherapie niet goedgekeurd door ANVISA en daarom mag het niet worden gebruikt. Dit komt omdat er nog verschillende tests nodig zijn om de effecten van deze behandeling te begrijpen, evenals mogelijke gezondheidsrisico's te identificeren.
