Hyperthyreoïdie kan vóór of tijdens de zwangerschap optreden en wanneer het onbehandeld blijft, kan dit problemen veroorzaken zoals vroeggeboorte, hypertensie, abruptie van de placenta en miskraam.
Deze ziekte kan worden opgespoord door een bloedtest, en de behandeling wordt uitgevoerd met behulp van geneesmiddelen die de schildklierfunctie reguleren. Na de bevalling is het noodzakelijk om de medische follow-up voort te zetten, omdat het gebruikelijk is dat de ziekte gedurende het hele leven van de vrouw blijft bestaan.
Complicaties voor moeder en baby
Wanneer onbehandeld, kan hyperthyreoïdie leiden tot complicaties voor zowel moeder als baby, zoals:
- Vroeggeboorte;
- Laag geboortegewicht;
- Hypertensie bij de moeder;
- Schildklierproblemen voor de baby;
- Verplaatsing van de placenta;
- Hartfalen bij de moeder;
- abortus;
Het is belangrijk om te onthouden dat vrouwen in de meeste gevallen reeds vóór de zwangerschap symptomen van de ziekte hadden en zich dus niet realiseren welke veranderingen in het lichaam zijn veroorzaakt als ze zwanger worden. De meest voorkomende schildklieraandoening tijdens de zwangerschap is Strikesziekte, dus bekijk hier de symptomen en behandeling.
symptomen
De symptomen van hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap worden vaak verward met de natuurlijke symptomen die optreden in het lichaam van de vrouw als gevolg van hormonale veranderingen, zoals:
- Overmatige hitte en zweet;
- vermoeidheid;
- angst;
- Versneld hart;
- Misselijkheid en braken met grote intensiteit;
- Gewichtsverlies of onvermogen om aan te komen, zelfs als het goed wordt gevoerd.
Dus het belangrijkste teken dat er iets mis is met de schildklier is de afwezigheid van gewichtstoename, zelfs met verhoogde eetlust en de hoeveelheid geconsumeerd voedsel.
Hoe te diagnosticeren
De diagnose van hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap wordt gedaan door bloedtesten die de hoeveelheid hormonen T3, T4 en TSH in het lichaam evalueren. Wanneer deze hormonen verhoogd zijn, kan dit een teken zijn van een schildklieraandoening.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat het T4-hormoon verhoogd kan zijn vanwege hoge niveaus van beta-HCG in het bloed, vooral tussen de 8e en de 14e week van de zwangerschap, en na deze periode weer normaal is.
Hoe te behandelen
De behandeling van hyperthyreoïdie tijdens de zwangerschap gebeurt met het gebruik van geneesmiddelen die de productie van schildklierhormonen regelen, zoals Tapazole of Propylthiouracil.
Aanvankelijk worden grotere hoeveelheden sneller aan controlehormonen toegediend en na 6 tot 8 weken behandeling, als de vrouw verbetert, wordt de dosis van het geneesmiddel verminderd en kan deze zelfs na 32 of 34 weken zwangerschap worden gestaakt.
Postpartum Care
Na de bevalling is het noodzakelijk om door te gaan met het gebruik van schildkliermedicijnen, maar als het medicijn wordt stopgezet, moeten er zes weken na de bevalling nieuwe bloedonderzoeken worden gedaan om de hormonen te evalueren, omdat het vaak voorkomt dat het probleem zich opnieuw voordoet.
Bovendien wordt aanbevolen om tijdens de periode van borstvoeding medicijnen te nemen in de laagst mogelijke doses, bij voorkeur kort na het voeden van de baby.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat kinderen routinematige tests moeten ondergaan om de schildklierfunctie te evalueren omdat ze meer kans hebben op hyper- of hypothyreoïdie.
Nadat de baby is geboren, zie je hoe je hyperthyreoïdie kunt behandelen.
Bekijk voedingstips om problemen met de schildklier te behandelen en te voorkomen door de volgende video te bekijken:
