Farmacokinetiek en farmacodynamiek zijn verschillende concepten. Farmacokinetiek is de studie van de weg die het geneesmiddel in het lichaam van inname aflegt tot het wordt uitgescheiden en farmacodynamiek is de studie van de interactie van dit geneesmiddel met de bindingsplaats die tijdens dit pad zal optreden.
farmacokinetiek
De farmacokinetiek bestaat uit het bestuderen van de weg die het geneesmiddel zal volgen vanaf het moment dat het wordt toegediend, totdat het wordt geëlimineerd, via absorptie, distributie, metabolisme en excretie. Op deze manier zal het medicijn een bindingsplaats vinden.
1. Absorptie
Absorptie is de passage van het medicijn waar het aan de bloedbaan wordt gegeven. Toediening kan enteraal worden uitgevoerd, wat betekent dat de remedie wordt ingenomen via de orale, sublinguale of rectale route of parenteraal, wat betekent dat het geneesmiddel intraveneus, subcutaan, intradermaal of intramusculair wordt toegediend.
2. Distributie
De verdeling is het pad dat het geneesmiddel maakt nadat het de barrière van het darmepitheel door de bloedbaan is gegaan en zich in de vrije vorm bevindt of gebonden is aan plasmaproteïnen en vervolgens verschillende plaatsen kan bereiken:
- Plaats van therapeutische werking, waar het het beoogde effect zal uitoefenen;
- Weefselreservoirs, waar het wordt verzameld zonder een therapeutisch effect uit te oefenen;
- Onverwachte plaats van handeling, waarbij u een ongewenste handeling uitvoert die bijwerkingen veroorzaakt;
- Plaats waar ze worden gemetaboliseerd, in staat zijn om hun werking te verhogen of om te worden geïnactiveerd;
- Locaties waar ze worden uitgescheiden.
Wanneer een medicijn zich bindt aan plasma-eiwitten, kan het de barrière niet oversteken om het weefsel te bereiken en therapeutische actie uit te oefenen, dus een medicijn dat een hoge affiniteit heeft voor deze eiwitten, zal een lagere distributie en metabolisme hebben. De verblijftijd in het lichaam zal echter langer zijn, omdat het langer duurt voordat de werkzame stof de werkingsplaats bereikt en wordt geëlimineerd.
3. Metabolisme
Het metabolisme komt grotendeels in de lever voor, en het volgende kan voorkomen:
- Een stof inactiveren, wat de meest voorkomende is;
- Vergemakkelijken de uitscheiding, vormen meer polaire metabolieten en meer oplosbaar in water, zodat ze gemakkelijker kunnen worden geëlimineerd;
- Activatie van oorspronkelijk inactieve verbindingen, verandering van het farmacokinetisch profiel en vorming van actieve metabolieten.
Het metabolisme van geneesmiddelen kan ook minder vaak voorkomen in de longen, de nieren en de bijnieren.
4. Uitscheiding
Uitscheiding bestaat uit de eliminatie van de verbinding door verschillende structuren, vooral in de nieren, waar de eliminatie via de urine plaatsvindt. Bovendien kunnen metabolieten ook worden geëlimineerd via andere structuren zoals de darm, via de ontlasting, de longen als ze vluchtig zijn en de huid door zweten, moedermelk of tranen.
Verschillende factoren kunnen interfereren met de farmacokinetiek zoals leeftijd, geslacht, lichaamsgewicht, ziekten en disfunctie van bepaalde organen of gewoonten zoals roken en alcohol drinken, bijvoorbeeld.
farmacodynamiek
Farmacodynamica bestaat uit de studie van de interactie van de geneesmiddelen met hun receptoren, waarbij zij hun werkingsmechanisme uitoefenen, waardoor een therapeutisch effect wordt verkregen.
1. Plaats van handeling
De actielocaties zijn de plaatsen waar endogene stoffen, stoffen die door het lichaam worden aangemaakt, of exogeen, wat het geval is met geneesmiddelen, interageren om een farmacologisch antwoord te produceren. De belangrijkste doelen voor de werking van de werkzame stoffen zijn de receptoren waar ze gewoonlijk endogene stoffen, ionkanalen, transporters, enzymen en structurele eiwitten binden.
2. Werkingsmechanisme
Het werkingsmechanisme is de chemische interactie die een bepaalde actieve stof uitoefent met de receptor die een therapeutische respons produceert.
3. Therapeutisch effect
Het therapeutische effect is het gunstige en gewenste effect dat het medicijn in het lichaam veroorzaakt wanneer het wordt toegediend.
