Hypocalciëmie is de verlaging van de bloedcalciumspiegels, die meestal geen symptomen veroorzaakt en meestal wordt vastgesteld in het bloedtestresultaat. Wanneer de hoeveelheid calcium echter te laag is, kunnen er ernstige symptomen optreden zoals spierspasmen, geestelijke verwarring en toevallen.
Hypocalciëmie ontstaat meestal wanneer het lichaam geen normale circulerende niveaus van vrij calcium kan handhaven, zoals bij hypoparathyreoïdie of gebrek aan vitamine D, en de behandeling wordt gedaan op basis van de oorzaak, rekening houdend met de ernst van de ziekte. en of er al dan niet symptomen zijn die de suppletie van calciumzouten vereisen.
Calcium is een mineraal dat essentieel is voor de botgezondheid en het metabolisme van het lichaam, en zijn bloedspiegels worden voornamelijk gereguleerd door de bijschildklier en vitamine D, die de absorptie van calcium in het dieet, de verdeling in de botten en in het lichaam of de eliminatie ervan door de nieren. Lees meer over de functies en het voordeel van calcium voor het lichaam.
Wat zijn de oorzaken
De belangrijkste oorzaken van hypocalcemie zijn onder andere:
- Hypoparathyreoïdie, vooral wanneer er sprake is van letsel of verwijdering van bijschildklieren, wat kan gebeuren door een operatie in de nek, zoals tijdens het stoppen met de schildklier of bestraling tijdens de behandeling van kanker, bijvoorbeeld;
- Pseudohypoparathyroidism, wanneer het lichaam zijn gevoeligheid verliest en niet kan reageren op de niveaus van PTH, het parathyroïde hormoon;
- Tekorten in de ontwikkeling van bijschildklieren, zoals het DiGeorge-syndroom, dat baby's treft;
- Vitamine D-tekort;
- Lage opname of malabsorptie van calcium;
- Nierziekten, die het moeilijk maken om vitamine D te activeren en een verhoogde uitscheiding van calcium in de urine kunnen veroorzaken;
- Bijwerking van bepaalde medicijnen, zoals Asparginase, Cisplatin, Rifampicine, Ketoconazol, anti-epileptica of bisfosfonaten, bijvoorbeeld;
- Veranderingen in de niveaus van andere mineralen die calciumniveaus beïnvloeden, zoals overmaat fosfaat of gebrek aan magnesium;
- Chronisch alcoholisme.
Bovendien kan hypocalciëmie een complicatie zijn van acute pancreatitis omdat de vetzuren die vrijkomen door de ontstoken alvleesklier de hoeveelheid calcium kunnen verstoren.
Hoe te bevestigen
Hypocalciëmie wordt gediagnosticeerd door de meting van vrij calcium in het bloed, ionisch calcium genoemd, dat lager is dan het normale niveau, dat tussen 4 en 5 mg / dl moet zijn en de totale calciumdosering geeft aan dat het ontbreekt wanneer lager dan 8, 5 mg / dl. Deze waarden kunnen echter variëren afhankelijk van het laboratorium dat het onderzoek uitvoert. Bekijk ook wat er gebeurt als er teveel calcium in het bloed zit.
Uw arts moet mogelijk echter nog steeds uw nieren, hormonen en niveaus van andere bloedbestanddelen controleren, zoals PTH, vitamine D, fosfor en magnesium, om de mogelijke oorzaak van het probleem te identificeren.
Wat zijn de belangrijkste symptomen
Hoewel hypocalciëmie in mildere gevallen geen symptomen vertoont, wanneer de calciumspiegels te laag worden of abrupt dalen, tekenen zoals:
- Spierkrampen en spasmen;
- Tintelingen in de mond, handen en voeten;
- convulsies;
- zweten;
- Misselijkheid en braken;
- Buikkrampen;
- Astma-crisis.
Wanneer hypocalciëmie chronisch is en geleidelijk lijkt, zoals bij hypoparathyreoïdie, kunnen ook droge huid, broze nagels, haarverlies en erosie van tanden worden opgemerkt, evenals nervositeit, angst, verwarring, geheugenstoornissen en tremoren. Meer informatie over andere veel voorkomende symptomen van dit probleem.
Hoe is de behandeling gedaan?
Behandeling van hypocalciëmie hangt af van de oorzaak, de ernst van de aandoening en de aan- of afwezigheid van symptomen. Wanneer ernstige hypocalciëmie aanwezig is en met symptomen, is calciumvervanging, zoals calciumgluconaat of calciumchloride, nodig in de ader totdat de symptomen zijn verlicht.
In geval van milde hypocalciëmie kunnen calciumsupplementen en een verhoogde calciuminname aangewezen zijn. Hier is een lijst met voedingsmiddelen die moeten worden gegeten.
Het is ook noodzakelijk om de oorzaak te onderzoeken en op te lossen, waaronder de vervanging van magnesium, vitamine D en de behandeling van nier- of bijschildklieraandoeningen, als dit de reden is voor hypocalciëmie.
