Bilaterale pneumonie is een ernstige luchtweginfectie die wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van de twee longen door micro-organismen, wat leidt tot een verminderde ademhalingscapaciteit en, als gevolg van zuurstofgebrek in het bloed en bijgevolg in de hersenen, kan er een verandering zijn in het bewustzijnsniveau van de persoon.
Dit type pneumonie komt vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals baby's en ouderen. De oorzaken van bilaterale pneumonie zijn dezelfde als die van gewone longontsteking, maar de ernstigste symptomen zijn meestal de ziekenhuisbehandeling, zodat de persoon kan worden gecontroleerd en zuurstof kan krijgen, evenals het optreden van complicaties zoals gegeneraliseerde infectie, ademstilstand of pleurale effusie. Begrijp wat pleura-effusie is en hoe het gebeurt.
Belangrijkste symptomen
Symptomen van bilaterale pneumonie hebben voornamelijk te maken met de ademhalingscapaciteit van een persoon, die ernstig kan worden aangetast. De belangrijkste symptomen van bilaterale pneumonie zijn:
- Koorts boven 38ºC;
- Hoest met veel catarre;
- Veel moeite met ademhalen;
- Verhoogde ademhalingsfrequentie;
- Gemakkelijke en intense moeheid.
Wanneer de persoon andere symptomen heeft die gerelateerd zijn aan zuurstofgebrek, zoals lichtblauwe lippen of veranderde bewustzijnsniveaus, is het erg belangrijk om de longarts te informeren zodat de behandeling zo snel mogelijk kan worden uitgevoerd, vooral met behulp van zuurstofmaskers . Meer informatie over de symptomen van longontsteking.
Hoe is de behandeling gedaan?
De plaats van behandeling van bilaterale pneumonie is een van de belangrijkste beslissingen die door de arts moeten worden genomen, en wordt bepaald aan de hand van een systeem dat de patiënten classificeert volgens de beschreven symptomen en de resultaten van de onderzoeken. Patiënten geclassificeerd als laag risico worden meestal thuis behandeld door het gebruik van antibiotica, zoals Levofloxacine of Claritromycine, bijvoorbeeld, de duur van het gebruik wordt bepaald door de arts.
Daarnaast is het belangrijk dat de persoon tijdens de behandeling in rust blijft, veel vloeistoffen drinkt, vernevelt met drinkwater en openbare ruimtes of met veel vervuiling vermijdt, en waar nodig beschermende maskers gebruikt.
In het geval van patiënten die als ernstig geclassificeerd zijn, vooral als de patiënt ouder is of een verminderde nierfunctie heeft, bloeddruk en veel moeite om gas uit te wisselen, wordt de behandeling in een ziekenhuisomgeving uitgevoerd. Behandeling in het ziekenhuis duurt gewoonlijk tussen 1 en 2 weken en kan variëren afhankelijk van de reactie van de patiënt op de therapie en wordt meestal gedaan door toediening van zuurstof en antibiotica. Na ontslag moet de antibioticabehandeling gedurende minstens 1 week worden voortgezet of zoals aanbevolen door de longarts.
.png)
